izigame.me

Devam oyunu dediğin böyle olur

Serinin ilk oyununu bitirdikten sonra devamında nasıl bir bağlantı var diye merak ediyordum. Bu oyunda tekrardan Rapture'ın derinliklerine yolculuk yapıyoruz. Yani aslında yolculuk yapmıyoruz rapture'ın içerisinde başlıyoruz. İlk oyunu bıraktığımız yerden devam ediyoruz dersek yanlış olmaz. Görsel ve teknik güncellemeler, iyileştirmeler sayesinde hikayeyi daha güzel ve detaylı tanıyoruz. Hikayenin daha fazla derinliklerine iniyoruz.
Hikaye ve Arka Plan:
İlk oyunda, Jack olarak Rapture'ın korkunç sırlarını ortaya çıkarırken Andrew ve Fontaine gibi güçlü karakterleri ortadan kaldırmıştık. Bioshock 2'de ise bu yaşanan olayların üzerinden yaklaşık 8 yıl geçmiş bulunmakta. Hangi yıllarda oynadığımızı oyunların başlarında gösteriyordu dikkat edenler bunu fark etmiştir. Şaşırdığım ve aşırı mutlu eden şey ise bu oyunda bir '' Big Daddy '' olan Deltayı kontrol ediyoruz. Yani ana karakterimiz Big Daddy olan Delta. İkinci oyunun hikayesi birinci oyuna göre daha kişisel bir hikaye. Çünkü asıl amacımız Little Sister olan Eleanor'u korumak ve kurtarmak.
https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=3410322464
Hikaye, Sophia Lamb adında bir antagonist ile şekilleniyor. Benim gözümde kendisi yine kendini bilmez ilk oyunun boss'larına benziyor. Kendi hedefi için gerekirse Rapture'u yok edebilecek birisinden bahsediyoruz. Böyle diyince aklıma Griffith'i getirdi :d. Lamb, Ryan'ın bireycilik odaklı felsefesinin tam zıttı bir anlayışı savunuyor. Topluluk odaklı bir ideolojiyi benimsiyor. Ama bunu yaparken dediğim gibi her zaman kendi önceliğini düşünüyor. Topluluk ideolojisi adı altında onun için çalışanlara biz aileyiz vesaire şeklinde konuşup askerlerinin fedakarlık yapmasını istiyor. Manipüleci birisi olduğunu da unutmayalım.
Hikaye'nin Derinliği:
Yukarıda da bahsettiğim gibi, ikinci oyunun hikayesi daha kişisel ve daha duygusal bir temele dayanıyor. Eleanor ile olan bağımız, oyun boyunca hissettiriliyor. Hem hikaye hem de oynanış açısından karakterimizi motivasyon ediyor. Tabii bazı yerler için oyuncuyu da motive ediyor. Sophia Lamb'ın ideolojisi ve eylemleri, Ryan'ın bireycilik felsefesine derin bir tezat oluşturuyor. Bence bu önemli ve hikayeye derinlik katan bir unsur.
Ve en güzel kısımlardan birisi. Oyunda verdiğimiz kararlar Eleanor'un kaderini değiştiriyor. İnsanları öldürecek miyiz yoksa affedecek miyiz ? Aynı şekilde Little Sister'ları hasat mı edicez yoksa kurtarıcaz mı. Bunların hepsi oyuncuya kalmış ve böyle şeylerin oyunu etkilediğini de unutmamak lazım. Verdiğimiz kararlar Eleanor'un etik kararlarını sorgulamasına neden oluyor. Hem kişisel hem de toplumsal temalar işlendiği için, bioshock serisinin felsefi derinliği bu oyunda da devam ediyor.
Ses Tasarımı:
İlk oyunda olduğu gibi bu oyunda da ses tasarımı, atmosfer yaratımında yine harikalar yaratıyor. Big Daddy'nin duyulan adım sesleri, dalgaların derinden gelen yankıları, splicer'ların diyalogları, çıkarttığı sesler, ana ve yan karakterlerin tepkileri ve konuşmaları olsun tatmin ediyor. İlk oyuna kıyasla ses tasarımında daha derin bir ambiyans hissediliyor. Yani ilk oyundan 8 yıl sonra geçtiği için Rapture'ın çürüyen altyapısını daha iyi hissediyoruz. Bu konuda tabii ki su sızıntıları ve mekanik bozulmalar gibi şeyler hikayeyi destekleyen detaylardan birisi.
Ek olarak Garry Schyman'ın bestelediği müzikler yine oyunun en büyük artılarından biri.
https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=3410403327
Grafikler:
Remastered sürüm olduğunu unutmamak lazım. Eski oyunun grafiklerini modern standartlara yakınlaştırmayı başarabilen bir remastered. İlk oyuna kıyasla dokular ve tasarımlar daha net. Işıklandırma efektleri ve çevre tasarımları daha detaylı. Akvaryum benzeri alanlarda gezinirken suyun yarattığı parlaklıkları ve kırılmaları görmek güzel. Kısaca grafiksel geliştirmeler oyun için yeterli ve oyunun atmosferine büyük bir katkı sağlıyor.
Skill Sistemi:
İlk oyundan Plasmid'leri hatırlıyoruz. Devam oyununda ise bu sistemin geliştirilmiş bir halini kullanıyoruz. Yeni plasmid'ler ve eski favorilerin geliştirilmiş versiyonları savaşlarda daha fazla stratejik derinlik sunuyor. Big Daddy olarak kullanabileceğimiz silahları, Plasmid'ler ile eşzamanlı kullanma imkanı oyuna farklı bir hava katıyor. Kısaca skill sistemi ve mekanikler sayesinde savaşlar hala çok zevkli.
Kontroller ve Mekanikler:
Hazır mekanikler demişken bu konuya da değinelim. Oyunda Big Daddy olarak oynamak sadece görsel olarak bir değişiklik sunmuyor. Oynanış mekaniğini de doğrudan etkiliyor. Delta olarak daha güçlü, daha dayanıklı ve daha donanımlıyız. En basiti oyunun başından da anlayabileceğimiz gibi Big Daddy'e özel bir silah ile başlıyoruz. Daha güçlü olduğumuz için de savaşırken biraz daha cesur davranabiliyoruz. Kontroller de ilk oyundaki gibi akıcı ve günümüze optimize edilmiş.
Ek olarak oyunun sonlarına doğru Little Sister'ların dünyayı nasıl gördüğünü göstermeleri efsane olmuş. Little Sister olarak kısa bir süreliğine oynuyoruz.
https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=3410402849
Düşman Çeşitliliği:
Yani düşman çeşitliliği ilk oyuna benzer ama biraz daha değiştirilmiş ve geliştirilmiş versiyonları bizleri karşılıyor. Splicer'lar yine ana tehdit unsurlarından birisi. Ancak bu sefer oyunda Big Sister dediğimiz başka bir düşman türüyle de tanışıyoruz. Big Sister adından da anlaşıldığı gibi Big Daddy'nin kadın versiyonu. Ancak Big Daddy kadar ağır olmak yerine daha hızlı ve daha ölümcül bir düşman. Çok daha çevik ve daha tehlikeli. Sadece bize doğru gelirken çıkarttığı ürkütücü ses bile farklı şeyler hissettiriyor. (Bağıra bağıra geliyor)
Ek olarak oyunun ilerisinde splicer'lar daha zorlayıcı oluyor. Plazmidlerimize karşı farklı savunma yöntemleri oluyor.

Sonuç olarak Bioshock 2 Remastered, ilk oyunun bıraktığı mirası başarılı bir şekilde sürdürüyor. Hatta bazı yönleriyle seriyi daha ileriye taşıyan bir yapım olmuş. Rapture'ın hikayesine yeni katmanlar eklerken, oynanış ve atmosfer açısından da etkileyici ve unutulmaz bir deneyim sunuyor. Geliştirilmiş görseller, daha duygusal ve derin bir hikaye sayesinde mükemmel bir yapım olmuş. Tabii ki bazı şeylerin aynı olması ve aynı yerde geçmesi bazı oyuncuları sıkacaktır ama ben hikayeyi sevdiğimden ve ilgi çekici bulduğumdan öyle bir problem yaşamadım.

Puanım 97/100

Abi assassin's creed 2 yaptı biz de yapalım


Maalesef Bioshock 2, serinin ilk oyunuyla kıyaslandığında aynı büyüyü yaratamayan bir yapım. Üç yıl arayla piyasaya yepyeni bir oyun sürmek zor, özellikle de böylesine büyük bir seriden beklentiler yüksek oluyor. Ancak, Bioshock 2, orijinal oyunun temel mekaniklerini almış ve ne yazık ki üzerine yeni bir şey ekleyememiş. Rapture'a geri dönme fikri ilk başta heyecan verici gibi gelse de, oyunun hikayesi ve atmosferi bu hissi hızlıca söndürüyor.

Aynı mekanlar, aynı oyun mekanikleri, aynı silahlar... Tamam, aynı sistemi kullanarak harika bir iş çıkaran seriler yok mu? Tabii ki var. Örnek olarak, Assassin's Creed 1 ve sonrasında daha iyi olan 2 ve hani assassin's creed oyunlarında aynı mekanikleri geliştirerek sunar, ancak her oyunda yeni bir şeyler keşfetmek mümkün olur. Fakat Bioshock 2, bu konuda maalesef sınıfta kalmış.

Eğer serinin ilk oyununu oynadıysanız, Bioshock 2 size çok tanıdık gelecek, ama bu tanıdıklık heyecan verici değil. Aynı mekanlarda dolaşırken bir deja-vu hissiyle karşı karşıya kalacaksınız ve bu, oyunun tadını kaçırıyor. Üç yıl arayla piyasaya çıkan bir oyunun bu kadar az yenilik sunması, daha önce gördüğümüz mekanikleri tekrarlaması, neredeyse yeni bir oyun değil, eski bir oyunun tekrarı gibi hissettiriyor.

Bakın abi, bu oyunda sizi Mr. bubbles yaptık, hadi oynayın! diyip saçma sapan bir oyun yapmışsınız böyle olmuyor. Yalandan oyun yapmaya çalışmışsınız.

Bioshock 2. serisini ilk defa sadece remastered versiyonuyla en zor seviyede oynadım (dlc dahil) .Orjinalde bu gibi olumlu ve olumsuz durumlar olmayabilir.Bu oyunu bitirdikten sonra bütün sonlarada baktım . Bu yazdıklarımın neredeyse hepsini bioshock 1 ile karşılaştıracağım.
Artı yönleri :
+ Diyaloglar güzel ve 1. ye göre daha iyi.
+Hikayesi düzey olarak ortalama üstü başladı ortalama üstü bitti . Hikaye kalitesinde değişiklik fazla yaşanmadı bence . 1. oyununda hikaye orta düzeyde güzel başlamıştı ve ortalama üstü bitmişti bana göre. Yani bu oyun hikayede bir tık daha iyi.
+Level dizaynı güzel artık küçük kız aldığımızda bizde adam toplattırabiliyoruz ve üstümüze gelen mutant ordusu tarafından ölebiliyoruz. Sanki herkesi emdik.

+ Yeterli oynama süresi var ayrıca ztn 3 seriside var o yüzden baya yeterli . (10-17 saat)
+ Az da olsa binadan bir süre dışarı çıkabiliyoruz ve birazcık ortam düzeltilmiş . 1.de bu yoktu ama ortamlar aynı ztn benzer binalarda yaşanıyor olaylar.
+Hackleme yöntemimiz 1. oyunda güzeldi. Bu oyunda hem güzel hem daha hızlı . İyi bir değişiklik olmuş.
+ Harita ve yönünü bulmak için gösterdikleri ok yeterli çünkü 1. oyundaki gibi bulacağımız materyal yada herhangi birşeyi o kadar kompleks yere kurmamışlar.
+ Yukarda yazmıştım ama koruyucu baba hissiyatını iyi bir şekilde veren hikayesine küçük kızı koruma seçeneği eklenmesi çok iyi . Özellikle dlc lerden biri olan Protector Trialsı zevkle oynadım bitirene kadar hiç sıkılmadım. (dlc'nin %75 i oyunun bize verdiği kuralla göre silah ve plazmid vermesine rağmen ). Ayrıca Minerva dlcsinin yarısı dahil 2 dlcnin süresi yaklaşık olarak 4-6 saat ( 4 kez çökme yaşandı.)
Eksi yönleri :
-Bioshock Serisi ztn genllikle serileri zordur (ayarı kolay yapmadığınız sürece). Fakat bu oyun 1. 'den daha kolay olmuş . Aslında başlangıcı 1. oyunla nerdeyse farkı yoktu ama sonlara doğru isterseniz bi robot çağırıp düşmanların ebesini ağlatabilir (küçük spoiler olabilir diye tam ismi vermedim.) yada delici matkap haricinde herhangi bir silah kullanmayarak ebesinin nikahı kadar plazmid kullanıp ortalığı ateşe verebilir , görünmez olabilirsiniz ve üstüne delici matkabı ona göre çok güçlü hale getirebilirsiniz. Ben plazmidi sevdiğim için 2. dediğimi kullandım.
-1. oyunda Bossların bize karşı kullandıkları özellikleri yeterli değildi. Bu oyunda teknik olarak boss yok. Teke tek savaştığımız birçok kısım oluyor fakat bunlar ya daha fazla geri geliyor (örnk: büyük kız kardeş) yada geri gelmiyor. Geri gelmeyen düşmanların ise normal düşmandan farkı yok hatta bazıları daha kolay. Bu durum bence hikayeyi de zedeliyor. Rapture şehrini 10 -12 yıldır yöneten Sofia Lamb 'ın bu dönemde hiç mi güvendiği fazla güçlü ,savunabilen bir sağ kolu olmamış?
-Düşman çeşitliliği var ancak tekrarlanan bir görev dizlimi var.
-Minerva dlcsisini yarıda bırakmak zorunda kaldım. Çünkü aynı oynanışı sunmaları yetmezmiş gibi oyunun hikayesinden bağımsız bir dlc olacağını düşündüm. Direkt spoiler aldım ve yarı haklı olduğumu gördüm. Tebbanaumun sonradan ne yaşadığını açıklıyor bize. Oynamadan önce akibetini merak ediyordum ama sırf bunun için dlcye gerek yoktu açıkcası.
-Oyun müziği yine yetersiz/yok
- Oyunu bitirene kadar 5 crash hatası verdi . Bunların 3 ünde save almayı unuttum ve o zamanda neredeyse chapterda büyük yol katetmiştim . Normalde oyunu daha erken bitirebilirdim Allahın cezası 2k.
Oyunda bulunan değişikler olup bana göre farketmeyen diğer özellikler:
o Düşmanların hepsi güzel ve çeşitli . 1. oyuna göre yeni düşmanlarda eklemişler bazılarını beğendim ama geneli fark etmedi 1. 'sine göre.
o 2 silahı aynı anda görüntüleyen bir bug var . Silahlardan gözükmemesi gereken silahı seçerseniz bug çözülür.
o Grafik aynı ama yüz hatlarında ve bazı karakterlerde bir değiştirme çabasında bulunulmuş. Ztn aynı yada yakın dönemde çıktılar 2 side
o Oyunda bug dan dolayı bir iki koca babanın sıkışıp hareket edemediğini gördüm. Benim işime geldi bunlar .
o Silah çeşitliliği güzel çünkü 1 dekiyle aynı. Matkap ,uzaktan/oto hackleme , taret ve bir iki farklı plazmidin olması durumu değiştirmiyor.
Şu oyunculara hitap ediyor :
- Doom , Halflife tarzı oyunları sevenler
- Kapalı ortam oyunlarını severler
Son yorum:
Hikaye haricinde daha çok bioshock 1.'in güncellemesi olsa ne olurdu sorusunu cvplayan bu oyunun crash hatası olmasaydı 8./10 'u hakediyordu . İnfinite oyununu daha oynamadım ancak bu collection paketi ya 19 tl ye iner yada 150 ve üstüne çıkar diğer satış yerlerinde de. O yüzden 19 tl harici oyunu almanızı tavsiye etmiyorum.
Puan: 7.5/10