izigame.me

Genel Bakış
DOOM, id Software tarafından geliştirilen ve Bethesda Softworks tarafından yayımlanan, hızlı tempolu bir birinci şahıs nişancı oyunudur. 2016'da çıkış yapan bu oyun, klasik DOOM serisinin modern bir yeniden tasarımı olarak karşımıza çıkıyor. Hızlı aksiyon, şiddet dolu savaşlar ve nefes kesici metal müzikleriyle tam bir adrenalin deneyimi sunan DOOM, modern FPS oyunlarının nasıl olması gerektiğine dair güçlü bir örnek oluşturuyor.
Oynanış Mekanikleri
DOOM’un oynanışı saf aksiyon. Adeta hiç durmadan koşuyor, zıplıyor ve silahlarınızı vahşi iblislere doğrultarak onları parçalıyorsunuz. Akıcı hareket mekanikleri, yüksek tempolu çatışmalar ve her biri farklı bir oynanış stratejisi gerektiren düşman çeşitliliği oyun boyunca heyecanı hiç düşürmüyor. Sağlık ve cephane kazanmanın yolları arasında, "glory kill" adı verilen yakın dövüş bitirici hareketleri bulunuyor ve bu, savaşın temposunu daha da yükseltiyor.
Ancak mekaniklerin odaklandığı noktalar nedeniyle oyun bazen tek boyutlu hissettirebilir. Hikaye anlatımı arka planda bırakılarak tamamen aksiyona odaklanılmış; bu, bazı oyuncular için eksiklik olabilir. Ayrıca, her ne kadar özgürlük hissi sunsa da oyun, nispeten dar alanlarda geçiyor ve bu, daha geniş dünyalar keşfetmek isteyen oyuncuların hayal kırıklığına uğramasına neden olabilir.
Grafikler ve Ses
DOOM'un grafiksel detayları olağanüstü. İblislerin grotesk tasarımları, çevrelerin korkutucu atmosferi ve kan gölüne dönen savaş sahneleri son derece etkileyici bir görsellik sunuyor. Oyun, görsel tasarımın yanında teknik performansıyla da dikkat çekiyor; yüksek kare hızlarında çalışarak, hareketin akıcılığını asla kaybetmiyor. Ancak, bazı çevresel tasarımlar zamanla monotonlaşabiliyor. Mars'ın ve cehennem seviyelerinin yoğun kırmızı ve turuncu paleti, çeşitlilik arayan gözlere zamanla yorucu gelebilir.
Ses tasarımı, oyunun en güçlü yanlarından biri. Mick Gordon’un bestelediği heavy metal ağırlıklı soundtrack, aksiyon sahneleriyle mükemmel bir uyum içinde. Patlama sesleri, silah efektleri ve iblislerin kükremeleri oyuncuyu sürekli tetikte tutuyor. Ancak bu yoğun ses deneyimi, bazı anlarda bunaltıcı olabilir ve düşük tempolu anlara yer verilmemesi sebebiyle oyuncuya soluklanma fırsatı vermiyor.
Hikaye ve Zorluk
DOOM’un hikayesi, Mars’taki bir Union Aerospace Corporation tesisinde geçiyor ve iblis istilasını durdurma amacıyla klasik bir "günü kurtarma" senaryosu sunuyor. Ancak hikaye, derin bir anlatı arayanlar için hayal kırıklığı yaratabilir; bu, tamamen aksiyon merkezli bir FPS oyunu. Zorluk seviyeleri oldukça çeşitli; her biri farklı bir deneyim sunuyor ve özellikle en yüksek seviyelerde oyun, hız ve refleksleri zorlayan gerçek bir meydan okuma haline geliyor.
Pozitif:
-Hızlı tempolu, yoğun ve tatmin edici savaşlar
-Muhteşem görseller ve performans
-Enerji veren heavy metal müzikler
-Çeşitli düşman tasarımları ve etkileyici boss dövüşleri
Negatif:
-Hikaye ve anlatım odaklı oyuncular için yetersiz kalabilir
-Zamanla monotonlaşan çevresel tasarım
-Daha geniş açık dünya unsurları eksik
Genel Değerlendirme
Oynanış: 9/10 (Kesintisiz aksiyon, kusursuz mekanikler)
Grafikler: 8/10 (Teknik açıdan olağanüstü ancak çeşitlilik sınırlı)
Hikaye: 6/10 (Daha çok bir fon müziği gibi, derinlik beklemeyin)
Genel: 8/10
Sonuç:
DOOM (2016), tam anlamıyla nefes kesici bir aksiyon sunuyor ve FPS türüne yeni bir soluk getiriyor. Hikaye anlatımından çok savaşın keyfine varanlar için kusursuz bir deneyim. Ancak daha geniş dünyalar, çeşitlilik ve hikaye odaklı derinlik arıyorsanız, DOOM sizin için ideal olmayabilir. Yine de, bu hız ve kaos şölenini tatmak her oyuncunun deneyimlemesi gereken bir adrenalin macerası.

Elementler
Skor
Detaylar


Hikaye
5
Oyun hikaye anlamında fazlasıyla zayıf ancak bu bir negatif etken değil. Çünkü oyun hikaye odaklı değil, ve bunu da size oyunda açık açık belirtiyor.


Mekanikler
8
Mekanikler iyi. Karakter hareketleri kütük değil, vuruş hissi de gayet güzel. Eski olmasına rağmen yaşlanmamışlar


Combat
9
Oyun bir Arcade FPS ve bu türün sınırlarını resmen zorluyor. Aşırı hızlı, vahşi ve bir o kadar da tatminkar bir combat sistemi var.


Düşman Çeşitliliği
7
Oyunun ilk safhalarında her saat başı yeni bir düşman tipi gözüküyor. Bu oyunun canlılığını çok korumasını sağlıyor ancak bir yerden sonra yeni düşman gelmemesi, sonlara doğru oyuncuyu biraz sıkabiliyor. Buna rağmen hala ortalamanın üzerinde.


Silah Çeşitliliği
8
Silah çeşitliliği fazlasıyla yeterli. Aynı düşmanlarda olduğu gibi saat başı yeni silahlarla karşılaşıyorsunuz. Ve bu sefer sayıları tam oyuna göre.


Bosslar
7
Bosslar, iyiler hoşlar. Zorlukları ayarındalar ve tempoyu güzel yükseltiyorlar. Tek sıkıntıları oyunun sonlarına saklanmaları. Daha homojen dağıtılabilirlerdi


Görevler
4
Oyunda görev namına hiçbir şey yok. Zaten hikaye de adam akıllı olmayınca, çoğu sefer yaptıklarınızı boşa yapıyorsunuz gibi hissediyorsunuz.


Sanat Dizaynı
9
Cehennem temasını güzel işlemişler. O tekinsizlik, yaşanmışlık, vahşetin iğrençliği oyuna güzel aktarılmış. Metal müzik seven birisi olarak da müzikler tam olarak bana hitap ettiler. Oyuna cuk diye oturmuşlar


Teknik
9
Herhangi bir glitch, oyun çökmesi ya da oyun kıran bir hatayla karşılaşmadım. İndirdiğiniz gibi açıp rahatça oynayabilirsiniz.


Doom... Doksanların efsanevi FPS üçlemesinin en önemli oyunu. Zamanının kralı Id Software'ın Bethesda tarafından satın alınmasından sonra, eski FPS serilerinin yeniden canlandırılması projesinin ikinci halkası. Bu reboot projesinin ilk ürünleri olan Wolfenstein: The New Order ve Wolfenstein: The Old Blood gayet güzel oyunlardı. Wolfenstein'dan sonra sıra tabii ki de Doom'a geldi. Oyun seveni için mükemmel. Saf oynanış, saf vahşet, saf metal müzik. Ancak bu tarz benim hoşuma çok gitmiyor. Oyunun ilk yarısında kendimi hikayeye görevlere kaptırmaya çalıştım ama oyun inanılmaz bayık geldi bana. Hikaye desen yok, olay desen yok, görev desen yok diyordum. Oyunu açasım bile gelmiyordu. İkinci yarısından sonra boss savaşlarının da eklenmesiyle bir oynama şefki başladı ve oyuna yanlış gözle baktığımı fark ettim. Bu oyun sadece canavar öldürmekten ibaret. Başka hiçbir şey beklememek lazım. Canavar öldürme kısmı harika zaten oraya hiçbir lafım yok. Sadece fazla benlik değil orası ayrı konu.
Artılar

En can alıcı nokta tabii ki de combat. Oyundaki combat herhangi bir oyunda görebileceğiniz seviyede değil. Fazla hızlı ve fazla vahşi. İnsanın içindeki sadistliği resmen ortaya çıkartıyor. Oyunun en temel esprisi de bu olduğundan, combata çok ayrı bir özenle çalıştıkları beş metre öteden bile fark ediliyor.
Silah çeşitliği fazla dedim ama detaylandırmadım. Çeşitliliğin fazla olması gibi bu silahların kaliteleri iyi. Klasik tarzdakilerden uçuk kaçık olanlara kadar hepsi iyi dizayn edilmiş. Üstüne bu silahların açabileceğiniz iki farklı modları da var. Saldırı tüfeğini bir roketatara veya bir sniper'a dönüştürebiliyorsunuz. Her silah içi açılan bu modlarla beraber, silah çeşitliliği ve kalitesi türdaşlarından birkaç gömlek üstte oluyor.
Sanat dizaynı gerçekten güzel. Cehennem atmosferi, yaşanmşlık, kan ve vahşet oyunun her yerinde. Kendine has bu tarzı güzel aktarmayı da başarmalarıyla güzel bir iş ortaya çıkmış. Tabii ki bunlardan da güzel olan ise müzikler. Müzikler hakikaten çok iyi ve siz agresif oynamaya başladıkça onlar da agresifleşiyor. Müzikleri sonuna kadar açıp kendinizi katliama adamanızı şiddetle tavsiye ediyorum.

Eksiler

Oyundaki vahşet güzel, harika... Tamam bunda sıkıntı yok. Yiğidi öldür hakkını ver. Ama oyunda bundan başka hiçbir şey yok. Çok anlamsız hissettiriyor. Wolfenstein oyunları belki Doom kadar vahşi değil ancak bir hikayeleri, görevleri ve amaçları var. Bom boş bir oyun gibi hissettirmiyorlar. Üzülerek söylüyorum ama Wolfenstein ana yemek gibi hissettirirken Doom atıştırmalık gibi hissettiriyor. Tadı güzel ama asla doyurucu değil.

Boss savaşlarının sona saklanması çok kötü bir tercih. Boss savaşlarının oyuna homojen dağıtılması gerekir. Ara ara tempoyu yükseltmeye yararlar. Burada hepsi sonlarda. Üst üste, üst üste bir sürü boss ile savaşıyorsunuz. Bu denli bir heterojenlik, çok büyük bir acemilik.

Sonuç
Oyun güzel arkadaşlar. Sadece girip vahşice canavar öldürmek istiyorsanız istediğiniz oyun bu. Benim için ise bir oyun bundan daha fazlasını sunmalı. Oyunun ilk yarısı kendimi hikayeye ve görevlere kaptırmak için zorladım ama bir türlü başaramadım. Ne zamanki boss savaşları çıkmaya ve ben de kendimi tamamen öldürmeye adadım, oyundan o zaman keyif aldım. Oyun gerçekten iyi. En yakın zamanda Doom Eternal'ı ve yeni çıkacak olan Doom The Dark Ages'ı oynamak istiyorum. Demeye çalıştığım, pek benim tarzım olan bir oyun değil. Bu tarz size uyuyorsa inanılmaz keyif alarak oynayacaksınız. Ancak şu anki haliyle, benim için Wolfenstein'ın altında bir oyun.

Skor: 7 / 10

DOOM, FPS oyun kültürünün efsaneleşmiş bir serisi, bunu herkes biliyordur. Bense nedendir bilinmez ismini çok sık duysam da seriye bir türlü başlayamadım. Bir gün bu oyunu bir arkadaşımın konsolunda denedim ve açıkçası çok beğendim. Sonra indirim dönemi geldi Steam kütüphaneme çat diye ekledim ve oynayıp bitirdim. İncelemeyi yazmak için 1 sene kadar geç kaldım ama olsun, çoğu şey hala aklımda. 2016 model DOOM seriye hızlı bir reboot atarak güncel bir DOOM deneyimi yaşatmayı amaçlamış, serinin son oyunundan tam olarak 12 sene sonra çıkmış bir yapım. Bakalım oyun hakkında neler düşünüyorum, lafı uzatmadan doğruca incelemeye geçiyorum.


Hikaye ve Karakterler

DOOM, ezelden beri bir lore’u olsa da hikayesinin ön planda olmadığı, başka bir deyişle “önünde kim varsa öldür, başka hiç bir şey düşünme“ kafasında bir oyun. O yüzden ne hikaye ne de karakterler gram umurumda olmadı bu oyunda. Doomguy bile oyunun başında ekrandan konuşan Dr. Samuel Hayden’a afedersiniz bildiğiniz s*ktir çekip bir kenara fırlatıveriyor. İlk gördüğümde gülmekten yarılmıştım. O yüzden lore, hikaye ve karakter gibi detayları incelemek gibi bir derdim yok. Direkt geçiyorum oynanışa.


Oynanış

Hiç konuyu uzatmıyorum ve şunu söylemek istiyorum, DOOM yağ gibi akıyor. Neden akıcı olduğuna tek tek değinmek gerekirse, öncelikle animasyonlar bol ve akıcı. Kullandığınız silaha göre verdikleri tepkiler çok iyi, Glory Kill animasyonları şov yapıyor resmen. Düşmanların farklı silahlara zayıflığının bulunması bizi farklı silahları kullanmaya itiyor ve oynanış kendini tekrar etmiyor. Silah çeşitliliğinden bahsetmeye gerek bile yok, bir de her silah için iki tane değiştirilebilir modun olması silah çeşitliliğine x2 atarak katlanmasını sağlıyor. Vuruş hissiyatı çok iyi, bir de yukarıda bahsettiğim animasyonlarla beraber daha oturaklı bir oynanış deneyimi sunuyor oyun. Oynanış için eksi sayabileceğim bir kaç durum var. Bunlardan ilki oyunun uzunluğunun sunduğu yeniliğe nazaran biraz fazla olması, bir noktadan sonra sıkıldım bu yüzden. İkincisi bosslar açıkçası tasarım olarak kötü olmasa da ilgi çekicilik açısından biraz hayal kırıklığına uğrattı beni. Üçüncüsü ve sonuncusu ise silah modlarını ve upgrade materyallerini bulmaya çalışmak oyunun akıcılığını baltalıyor. Bunlar öyle büyük eksiler değil ama oynarken benim biraz tadımı kaçırdığı için söylemek istedim. Kısaca oynanış tatmin edici, akıcı ve sürükleyici.


Teknik Detaylar

Oyunun grafikleri oldukça iyi, kaplamalar ve ışıklandırmalar oldukça başarılı. Dış mekan tasarımları ilgi çekici olsa da iç mekan tasarımları kendini tekrar ediyor. Oyunun optimizasyonu Metal Gear Solid 5 ile yarışır, hiç bir yerde 60 FPS altına düştüğümü hatırlamıyorum. Herhangi bir bug, kasma, donma yaşamadığımı belirtmem gerek. Oyunun ses tasarımları oldukça iyi. Son olarak müzikler ise mükemmel, buradaki tüm övgüler Mick Gordon’a gidiyor. BFG Division, Harbinger ve diğer soundtrackler beni benden alıyor.


Kapanış

Lafı toparlayacak olursam DOOM; hikayesini umursamadığım, oynanış ve müziklerine bayıldığım bir oyun oldu. Kafa dağıtmak için birebir. Ben oyunu çok ama çok beğendim, tabi daha sonra benim için tahtı DOOM Eternal’e kaptırıyor ama bana yaşattığı eğlenceli saatleri çöpe atamam. Eğer ki hiç DOOM oynamadıysanız bu oyun güzel bir başlangıç, oynayıp deneyebilirsiniz. Benden buraya kadar, incelemeyi okuduğunuz için teşekkürler.