izigame.me

Biraz ciddi olacağım çünkü bu oyuna yapabilecek esprim yok. Freebird'ün her oyununu sırf To The Moon oyununu sevdiğim için oynadım ve hiçbirinden hiç sıkılmadım. Galiba ben bu oyunlardaki ölen kişinin içinde kalan uktesini(hayalini) gerçekleştirmesi durumuna fazla düşüyorum. Bu arada nasıl daldıysam oyuna asla ss almamışım elim kırılsa yine alırdım o ssi, naled olsun.

"...Orada olduğun için teşekkür ederim, kimse olmadığında bile."
to the moon kadar güzel bir yapım fakat o duygusallığın bu oyundan beklenmemesi lazım.ilk oyundaki gibi ölüm döşeğindeki bir hastanın isteğini yapay olarak gercekleştiriyoruz ama burada küçük bir farklılık var: hastamız yani colin reeds hayatındaki pişmanlığın ne olduğunu bilmiyor ve hayatını,ailesiyle olan anılarını değistirmeden istedigi seyi bizim bulmamızı ve sağlamamızı istiyor.normal hastalardan farklı olarak bu hastanın geçmişine dogrusal olarak degil aslında dıştan içe dogru giden bir dalga şeklinde yani bir yaşlılık bir cocukluk dönemine giderek anılarına gittigimiz ve bunun sebebini de son kısımlara kadar ögrenemedigimiz bir yapım. ilk oyundan daha çekici ve aslında şaşırtıcı bir hikayesi oldugu gibi ilk oyuna,çeşitli yapımlara ve bize kücük göndermeler mevcut ve bu oyunu daha tatlı yapıyor.son kısımlarda biraz aksiyon eklemeye çalışmışlar ve bence gayet esprili ve iyi olmuş.

To the moon un konsept olarak devam ettiği oyunu diyelim. Nadiren ilk oyununa göndermeler var ben art arda oynadığım için etkilemedi :v ilk oyununa göre bır tık daha uzun ama to the moon kadar üzen yapıda değil onu söyleyim aynı beklentilerle oynarsanız hayal kırıklığına uğrarsınız ama senaryo bazında fena değildi pişman olmazsınız :v