izigame.me

Işık Hızında Bir Cyberpunk Deneyimi: Ghostrunner
Ghostrunner, birinci şahıs perspektifinden ışık hızında aksiyon sunan, tek nefeste bitirilecek bir deneyim vaat ediyor. Kabaca bahsetmek gerekirse post-apokaliptik bir bilim kurgu evreninde, insanlığın son kalesi Darma Kulesi’nde mücadele eden sibernetik bir savaşçıya dönüşüyoruz. Tek vuruşla öldürme mekaniği ve süper insan refleksleri, oyunu geleneksel FPS’lerden keskin bir şekilde ayırıyor. Burada strateji, zamanlama ve hareket kabiliyeti aynı anda test ediliyor. Her düşmanı bir dokunuşla alt etmek ama aynı zamanda tek canımızın olması ve her platformu kusursuz bir sıçrayışla aşmaya çalışmak, bizleri adrenalin dolu bir koreografiye dahil ediyor.
Darma Kulesi: Kaosun ve Umudun Sembolü
Oyunun hikayesi Keymaster Mara’nın demir yumrukla yönettiği, şiddetin ve çürümenin kol gezdiği devasa bir yapı olan Darma Kulesi’nde geçiyor. İnsanlığın son umudu olan bu kule, kaynak kıtlığı ve acımasız iktidar mücadeleleriyle parçalanma tehdidi altında. Biz ise, intikam peşindeki bir Ghostrunner olarak kulenin en dip katmanlarından zirvesine tırmanırken, Mara’nın zulmüne ve düzenlediği oyunlara karşı koymaya çalışıyoruz. Hikaye, genel olarak unutulmaz karakterlerden ziyade, atmosferik anlatım ve çevresel detaylarla ilerliyor. Duvarlara kazınmış grafitiler, çökmüş endüstriyel alanlar ve neonlarla aydınlatılmış labirentler, dünyanın çöküşünü ve umutsuzluğunu sessizce anlatıyor diyebilirim.
Tek Moleküllü Katana: Ölümün Sanatı
Ghostrunner’ın en çarpıcı yanı savaş mekaniğinin sadeliği ve derinliği arasındaki denge. Tek bir darbe hem düşmanları öldürmemizi hem de anında ölmemizi sağlıyor. Bu mekanik, düşünmeden hareket etmeye değil, her hamleyi planlamamıza zorluyor. Zamanı yavaşlatma, duvarlara tırmanma, hava akımlarından süzülme gibi yetenekler çatışmalara parkur unsuru katıyor. Örneğin bir düşman grubunu alt etmek için önce zıplama yeteneğimizle yüksek bir platforma çıkmamız, ardından kanca ile sarkıp birini avlamamız gerekebiliyor. Hata yapma lüksümüz yok. Bir mermi anında öldürebilir, ancak oyunda bolca bulunan kontrol noktaları oyunda geçireceğiniz sinir krizlerini dizginliyor.
Cyberpunk Estetiği: Görsel ve İşitsel Bir Şölen
Ghostrunner, Cyberpunk temasını görsel ve işitsel olarak tek kelimeyle kusursuz bir şekilde yansıtıyor. Neon ışıklar, devasa hologramlar ve paslanmış metal labirentler, Darma Kulesi’ni dijital bir cehenneme dönüştürüyor. Grafikler detaylı doku işlemeleri ve ışıklandırma efektleriyle dikkat çekiyor. Özellikle yağmur altındaki endüstriyel bölgeler veya lazerlerle korunan arşiv odaları, oyunun sanatsal vizyonunu öne çıkarıyor. Ses tasarımı ise bağımlılık yapıcı derecede etkileyici. Synthwave ve diğer tüm elektronik müzikler çatışmalara ritim katarken, katana şakırtıları ve patlayan mermiler gerilimi tavan yaptırıyor.
Zorluk ve Ödül Dengesi: Sabırlı Olan Kazanır
Ghostrunner açıkçası acımasız bir öğrenme eğrisiyle başlıyor. İlk başlarda ölümlerin sıklığı oyuna alışma sürecinde yıldırabilir. Ancak oyun bizleri tekrar tekrar denemeye, her hatadan ders çıkarmaya teşvik ediyor. Bölümler de bulmaca benzeri düşman yerleşimleriyle tasarlanmış. Mesela bir odada üç silahlı, iki drone ve zıplayabilen bir düşmanı aynı anda alt etmek için hareket yeteneklerimizi ve zamanlamamızı adeta mükemmelleştirmemiz gerekiyor. Bu zorluk, başarı hissini de katlanarak artırıyor. Boss savaşları ise oyunun tatmin konusundaki zirve noktaları diyebilirim.
Eksiklikler: Tekrar Eden Mekanikler
Oyunun en büyük handikapı görev çeşitliliğinin sınırlı olması. Platform atlama dizaynları ve düşman gruplarını temizleme konusu ilerledikçe tekrara düşebiliyor. Ayrıca hikaye anlatımı bazı oyuncular için fazlasıyla yüzeysel gelebilir. Karakterlerin arka planları ve motivasyonları, kısa diyaloglar ve belgelerle anlatılıyor, bu da duygusal bağ kurmayı zorlaştırıyor.
Sonuç: Cyberpunk Tutkunlarına Unutulmaz Bir Deneyim
Ghostrunner hız, strateji ve stili bir araya getiren nadir oyunlardan biri. Tek vuruşla ölüm mekaniği, oyuncuyu sürekli tetikte tutarken, Darma Kulesi’nin görkemli tasarımı gözleri bayram ettiriyor. Cyberpunk severler için müzikler ve atmosfer birleşerek akılda kalıcı bir deneyim sunuyor. Ancak, tekrarlayan görevler ve sınırlı hikaye derinliği, oyunu tam bir başyapıt olmaktan alıkoyuyor. Yine de, aksiyon tutkunları ve mekanik zorluklardan keyif alanlar için Ghostrunner, kesinlikle denemeye değer bir yapım. Ölümleriniz sizi yıldırmazsa, Cyberpunk dünyasındaki destansı katana dansınız, oyun kütüphanenizde parıldayan bir mücevhere dönüşecek.
https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=3434872574
Daha fazla inceleme ve oyun haberleri için küratör sayfamızı ve websitemizi ziyaret edebilirsiniz.

Hızlı aksiyon ve Cyberpunk teması

Hikaye ve Arka Plan:
Oyun genel olarak büyük bir kule olan Dharma Tower'ın içinde geçiyor. Bu kule, insanlığın hayatta kalabilmek için yaşadığı son yerlerden biri olarak geçiyor. Oyundaki amacımız kuleyi ele geçiren Mara'yı ortadan kaldırmak ve tekrar düzeni sağlamak. Tabii ki Mara'yı ortadan kaldırırken de bazı ihanetlere uğruyoruz. Bunların hepsini ana karakterimiz Jack ile yapıyoruz. Oyunda kendisi ghostrunner olarak geçiyor, yani hızlı reflekslere sahip, katana kullanan bir sibernetik savaşçı.
Hikâyenin Derinliği:
Hikaye derinliği açısından bakarsak ben hikayeye fazla bağlanamadım. Güzel ve etkileyici bir arka plana sahip olmasına rağmen düz ilerleyen ve tahmin edilebilir bir anlatıma sahip. Cyberpunk temasından kaynaklı az çok ilgimi çekiyor ama oynanış süresinden dolayı hikaye yüzeysel kalıyor, hikaye ile bütünleşemeden oyun bitiyor.
https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=2885777772
Ses Tasarımı:
Ses konusunda ne mükemmel ne çok kötü. Benim için yeterli bir ses tasarımına sahip. Yerine göre aksiyonu ve gerilimi destekleyen synthwave ağırlıklı müzikler, oyunun teması ile uyumlu. Ses efektlerine gelecek olursak yine yeterli ve sırıtmıyor.
Grafikler:
Cyberpunk temasını beğendiğim için grafiksel anlamda daha fazla hoşuma gitti. Cyberpunk temasını oyuna güzel uyarlamışlar, mekanlar ve bulunduğumuz dünya ilgi çekici. Neon ışıklandırmaların bolluğu, ışıklandırmaların güzel kullanımı, yüksek kontrastlı renk paleti ve detaylı çevre tasarımları, oyunun distopik atmosferini güçlendiriyor. Kısaca cyberpunk temasını başarıyla bizlere sunuyor.
Skill sistemi:
Yani sanırım ilk defa bu oyunda böyle bir skill sistemi görüyorum. Yetenek ağacını anlatmak gerekirse sanırım tetrise benzetebiliriz. Açtığımız skilleri tetris oyunundan alışık olduğumuz Tetrimino şeklinde yapmışlar. Farklı kombinasyonlar ile skilleri (Tetrimino'ları) bir kutunun içine sığdırarak kullanıyoruz. Güzel ve farklı bir mekanik olmuş. Oyun süresi kısa olduğu için açtığımız pasif ve aktif yetenekler yeterli.
https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=3406249026
Kontroller ve Mekanikler:
Oynanışı az çok Titanfall serisine benzettim ki bu da oyunu beğenmemi sağlayan etkenlerden birisi oldu. Eğer benim gibi hızlı aksiyona ve zorlu oynanışa bayılıyorsanız Ghostrunner kesinlikle güzel bir seçim olacaktır. Koşma, duvardan zıplama, ileriye atılma, hızlı saldırılar, kanca ve zaman yavaşlatma mekaniği oyunun temel mekanikleri. Bu mekanikleri kombin edip akıcı şekilde kullanabildiğimiz için oyun keyifli bir oynanış sağlıyor. Diğer taraftan oyunda tek attığımız ve tek yediğimiz için bazı yerlerde sık sık hata yapmak sinir bozucu olabiliyor. Oyunun başında denk geldiğimiz T-073-M boss'u da bir hayli sinir bozucu. Kafamıza göre oynamak yerine boss'u anlayıp analiz etmemiz gerekiyor. Bu da oyuna başka bir hava katıyor. Kısaca yaptığımız hatalar ile nasıl kusursuz oynayacağımızı öğrendiğimiz bir yapım.
Ek olarak bahsetmek istediğim 2 kısım daha var. Bölümlerdeki saklı katanaları bulup kullandığımız katana ile değiştirebiliyoruz. Oynanışa bir etkisi olmasa bile estetik olarak güzel.
Oyunda uzuvları koparabiliyoruz ki bu da bence böyle bir oyun için eğlenceli olmuş. Sonuçta elimizde katana ile düşmanlara vurduğumuzda vücut parçalanmasaydı bu absürt kaçardı.
https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=2885211631
Düşman Çeşitliliği:
Çok tatmin eden bir düşman çeşitliliği yok. Bazı oyuncular için yeterli olsa da ben daha farklı şeyler görmek isterdim. Farklı saldırı mekaniklerine göre düşmanlar var. Bazı düşmanlar için biraz stratejik davranmak gerekiyor. Bazı düşmanlar da maalesef sıradan kalıyor.
Sonuç olarak cyberpunk temasını seviyorsanız, hızlı ve biraz zorlu bir oynanış arıyorsanız Ghostrunner'a bir şans verebilirsiniz. Bazı yerlerinde biraz sinirlendirse de oynarken zevk aldım ve unutmayacağım bir oynanış oldu.
Puanım 86/100

Ghostrunner’ı ilk defa Steam Next Fest’te demosunu yayınladıklarında görmüştüm. Cyberpunk, katana ve gördüklerim karşısında adeta şok geçiren ben gidip hemen demoyu denemiştim. Neticede oyunu beğendim ve çıkışını beklemeye başladım. Oyun çıktı, hatta üzerinden aylar geçti ve sonunda Epic Games’teki indirimde yakalayıp aldım hemen. Oynayıp bitirdim ve bazı oyunlarda da yaptığım gibi koleksiyonculuğum galip geldi ve oyunu bir de Steam’den aldım. Artık bu oyunun incelemesini yazabilirim, lafı uzatmadan geçiyorum incelemeye.

Hikaye ve Karakterler

Oyunun hikayesi ve karakterleri hakkında söyleyebileceğim çok bir şey yok aslında. Hikaye oldukça sıradan ama kötü değil, belirli noktalarda ilgi çekici olabilen, neticede iyi diyebileceğim bir kalitede bence. Karakterler de aynı şekilde, zaten düşmanlarınız dışında kimseyi fiziksel olarak görmüyorsunuz. Bu karakterlere bağ kurmayı zorlaştırsada hem sizi rahatsız eden hem de bunu amaçlayan bir oyun değil. O yüzden çok önemli bir eksi sayılmaz. Söylemek istediklerim bu kadar, ne eksik ne de fazla.

Oynanış

Oyunun oynanışı bu oyunun seviyesini yükselten en önemli şey bence. Önce dövüş sisteminden biraz bahsetmek gerekirse; oyunumuz hızlı, reflekslerinize dayalı bir oynanış sistemi barındırıyor. Bosslar haricindeki herkese tek atıyor, ama aynı zamanda tek yiyorsunuz. Katananız, shurikeniniz ve sibernetik güçlerinizle bu zorlu dünyada ilerlemeye çalışıyorsunuz.
Peki oynanış keyifli mi, kesinlikle keyifli. Katana ile önünüze geleni hızlıca biçmeye çalışmak inanılmaz bir şey. Vuruş hissi, animasyonlar, kan efektleri oynanışı keyifli kılmak için elinden geleni yapıyor. Diğer yardımcı silah ve güçleriniz de oldukça yeterli geldi bana. Bir de parkur sistemimiz var. Ghostrunner, hem bir yerden bir yere giderken, hem de dövüşürken kullanmanız gereken bir parkur yapısına sahip. Duvar ya da dik zeminlerde koşma, belirli yerlere hook atma, eğimli yokuşlardan hızlıca kayarak hız kazanma gibi mekaniklerle dövüşmek kadar parkur yapması da zevkli bir oyun Ghostrunner.
Bölüm tasarımları yer yer sinir bozucu olsa da, özellikle saçma sapan bazı bulmaca sekanslarında tempo oldukça düşse de oyunun bütünlüğüne bakınca onları da iyi bulduğumu söyleyebilirim. Bosslar ise iyi, akılda kalıcılığı tartışılır olsa da o an için oldukça eğlenceli (ilk boss hariç o tam bir sabır testi).
Kısaca, dövüş ve parkur mekanikleri çok iyi, bölüm tasarımlarının geneli iyi ve bulmacalar tempo düşürenler hariç iyi ve bossların yeterli olduğunu söyleyebilirim.

Teknik Detaylar

Oyunun grafikleri gayet yeterli bence, atmosfer ve ışıklandırmalar grafiklerin arkasından güzel bir destekçi olarak iyi bir iş çıkarıyorlar. Oyunun optimizasyonu iyi gibi geldi, sadece saçma sapan yerlerde FPS düşüşlerine rastladım, onlar da aşırı rahatsız etmedi beni. Kozmetikler (katana skinleri) toplamak zorunda olmamız dışında gayet iyiler. Son olarak müzikler bulunduğu ortama uygun, kaliteli müzikler.
Project: Hel ek paketini henüz deneme fırsatım olmadı, onun hakkında şu anlık yorum yapmayacağım ama deneyip bitirdiğimde incelemeyi güncellemiş olurum muhtemelen.

Kapanış

Sonuç olarak Ghostrunner, zorluğuyla ara ara saç baş yoldurtsa da benim beğendiğim; cyberpunk, katana ve parkur oyunlarını sevenlerin bir şans vermesini düşündüğüm bir oyun benim için. Fiyat konusunu Steam dolara geçtiğinden beri incelemelerimde değinmiyorum ama en uyguna bulduğunuz bir yerden alıp oynayabilirsiniz. İncelemeyi okuduğunuz için teşekkürler…