izigame.me

🎮Hitap ettiği kesim🎮
❌ Çocuklar
✅ Gençler
✅ Yetişkinler
✅ Hardcore Oyuncular
🌆 Grafikler 🌆
❌ Bu oyunda grafik önemli değil
✅ Zamanına göre iyi
✅ Patates
❌ İdeal
❌ Güzel
❌ Müthiş
❌ Gerçek hayatla karıştırılabilir
📖 Hikaye 📖
❌ Bu oyunda hikaye önemli değil
❌ Hikaye ne demek ?
❌ Bir şeyler denenmiş
❌ Orta
✅ Güzel
❌ Fazla iyi
❌ Kitabını yazsınlar okurum
💰 Fiyat - Performans 💰
❌ Beleş
❌ Ucuz
❌ Orta
✅ İndirimde Al
❌ Pahalı
❌ Çok Pahalı
💻 Sistem Gereksinimleri 💻
✅ Tost Makinesi
❌ EBA Canavarı
❌ Ortalama
❌ İyi bir Ekran kartı ve İşlemci
❌ Nasa PC'si
⌛️ Oynanış Süresi ⌛️
❌ Tek oturuşta biter (1-3 saat)
❌ Kısa (3-10 saat)
❌Normal (10-60 Saat)
❌ Uzun (60-120 Saat)
❌ Arka Sokaklar
✅ Multiplayer var
⚙️ Zorluk ⚙️
❌ Sadece 'W'ye bas
❌ Kolay
❌ Orta
✅ Oynaması kolay / Ustalaşması zor
❌ Emek istiyor
❌ Zor
❌ Dark Souls
🇹🇷 Türkçe Dil Desteği 🇹🇷
❌ Maalesef yok
❌ Yok ama gerek de yok
✅cCc Var cCc
🎧 Ses - Müzik 🎧
❌ Ses/Müzik tamamen kapatılmalı
❌ Ses: %1
❌ Kabul edilebilir
✅ İyi
❌Atmosferi hissettiriyor
❌Orgazm
🎮 Tekrar oynanabilirlik 🎮
❌ Tek seferlik
❌ Üzerinden baya bir zaman geçmeli
❌ Üzerinden biraz zaman geçmeli
✅ Kesinlikle oynanabilir
✅ Multiplayer Var
🔮 Oyun Modları 🔮
✅ Multiplayer
✅ Singleplayer
❌ Co-op
😡 Bug var mı ? 😡
❌ Hiç Yok (Açıkcası Görmedim)
✅ Rahatsız Etmiyor
❌ Olsa da oynatıyor
❌ Cyberpunk 2077
🎮 Sarıyor mu ? 🎮
✅NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE🇹🇷🇹🇷
✅ Evet
❌ Ehhh işte
❌ Hayır

Half-Life basit bir FPS değil; o dönem hepimizi duvara çarpan bir bilimkurgu şoku. Gordon Freeman olarak, kimliğimiz koca bir laboratuvarda, akıl almaz bir deneyde uyanıyor. Başımıza geleceklerden bihaber, elimize geçen bir levye ve giydiğimiz o turuncu HEV suit ile tüm kaderimizi yüklendik. Hatta belki, dünyanın kaderini.

Bir dakika, ilk nefesimizi alıyoruz... Tamam, her şey normal gibi. Ama birkaç adım sonrasında işler patlak veriyor. Her yer çöküyor, yaratıklar portaldan fırlıyor. O zaman anlıyoruz ki artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak. İşin garibi, en büyük düşmanımız yaratıklar değil. Tesisin içinden çıkmaya çalışırken gördüğümüz tek şey: İnsanın bizzat kendi yarattığı dehşet.

Ve o ses... G-Man. Sadece uzaklardan izliyor, bize karışmıyor. Ama bakışı bir sorgu cümlesi gibi zihnimize kazınıyor. "Acaba ne biliyor?" Sıradan bir deneyde patlak veren her şey nasıl bu kadar büyük bir kabusa dönüşebilir? İçimizde, tüm o koşuşturmanın ortasında, aslında bu işin başka bir perde arkasının olduğu hissi uyanıyor. İşte bu yüzden her adımda kalp atışlarımız hızlanıyor.

Oyunun Güçlü Yanları
Şimdi, şunu düşün: 90'ların sonunda böyle bir atmosfer, bu detay seviyesi. Grafikler mi? Elbette günümüzle karşılaştırılamaz. Ama asıl mesele, o zaman bizi ne kadar içine çektiği. Bu dünyada gerçekten kapana kısılmış hissediyorsun. Sonra fizik motoruna bakıyorsun; gerçekçilik denen şey burada başlıyor. Levye elinde, kapıları kırıyor, kutuları parçalıyor, düşmanı ayaklarının altına alıyorsun. FPS'yi mekanik bir ateş etme olayından çıkarıp "sana karşı olan her şeye karşı bir ayakta kalma mücadelesi" hâline getiriyor. En iyi yanı, sürekli kaçmak zorunda kalman değil. Strateji yapman gerek, o yüzden her kararda kendinle bir savaş veriyorsun.

İçsel Çatışma
Ve kendine soruyorsun, "Ben ne yapıyorum burada?" Belki bilim adına, belki sadece hayatta kalma içgüdüsü... Ama ne için savaşıyorsun, en ufak bir fikrin bile yok. Belki sadece kaçmak, kurtulmak, ya da o karanlık işlerin içindeki gizemi çözmek istiyorsun. İç sesin sürekli konuşuyor: "G-Man bu işe nereden dahil oldu? Sonunda neyi keşfedeceğim?" Ama işte, sonuna geldiğinde bile bu soruların yanıtlarını tam olarak alamıyorsun. Sanki "Half-Life" tam anlamıyla bir oyun değil, bir insanın hayatta kalmak için kendini aşması gereken bir döngü gibi.

Half-Life sadece bir başlangıç değil, bir yeniden doğuş. Oynadığında kendinle, korkularınla ve inandıklarınla yüzleşiyorsun. Ve oyunun sonunda... her şeyin yeni başladığını fark ediyorsun.

Hep kaçtığım bir oyun oldu Half Life serisi. Bugün itibariyle ilk oyunu bitirdim.
Oyun güzel, zamanına göre muhteşem ama günümüzde hafif bayat kalabilecek bir oyun.
Oyunun iyi yanları:
- Hikaye anlatımı enfes. Her şeyi görüp yaşıyorsunuz, biri gelip size neler olduğunu anlatmıyor çünkü kendisi de bilmiyor bunu. İlerledikçe birşeyler görüyorsunuz ve kendiniz öğreniyorsunuz.
- Silah çeşitliliği ciddi bir şekilde büyük. Günümüz oyunlarında bu kadar çeşitli silah neredeyse yok.
- Grafikler zamanına göre güzel. O zamanki piyasanın üstünde bile sayılabilir. Ayrıca oyunda yükleme ekranı mantığı yok, başlıyor ve bittiğinde bitmiş oluyor. Bu da akıcılığı sağlıyor.
Oyunun kötü yanları:
- Hikaye anlatımı bazen az kalıyor. Oyun boyunca birşeyleri görüyorsunuz ama sebebini pek de anlayamıyorsunuz. Oyun bitince de bir çözüme ulaşamayan çok şey var.
- Grafikler zaman zaman acı veriyor. Özellikle Xen bölümünde heryerin dokusu aynı olduğu için üç boyut algımı çokça kaybettiğim oldu.
- Kontroller sinir bozucu. Oyun size sıkça parkur yaptırıyor ama karakterinizi havada kontrol edemiyorsunuz. E doğru olan bu değil mi diye soracaksanız, karakterimizin bir boyu var ve hiçbir şeye tutunamıyor. Yani ayağınızın altına gelmeyen hiçbir şeyin üzerinde duramıyorsunuz. Oyunun sonunda godmod açtım düşmekten dolayı.
- Kombat zaman zaman sıkıyor. Silahların bazıları çok güçsüz, onları çok kullanmanız mümkün olmadığından mecburi olarak kötü silahlar kullanmaya zorlanıyorsunuz. Oyunun en iyi silahı magnumun mermisini çok zor buluyordum.
-Kayboluyorsunuz. Çok fazla tünel var, bazı yerlerde tabela yok ve tekrar tekrar aynı tünelleri yürüyorsunuz. Defalarca tıkandım ve çözümün çok saçma bir yere girmek olduğunu fark edince sinirim çok bozuluyordu.
Genel olarak güzel oyun, ama yaşlandı. Herkes oynayabilir mi, bilemem. Ama halen stabil çalışmasına cidden hayran kaldım. Oyun boyunca sadece bir yerde save bozuldu, bethesda oyunlarından gelen quicksave bağımlılığı sayesinde kurtardım oyunu.