izigame.me

Öncelikle oyunu az önce bitirdim, normalde inceleme yazıları yazmak pek huyum değildir fakat öylesine yazmak istedim. Oyun yaklaşık olarak 8-9 saat sürebilecek bir oyun. Birçok artıları ve aynı şekilde eksileri mevcut. Kendimce bunları sizinle paylaşacağım. Artılarından başlayalım: Öncelikle grafik konusuna bakacak olursak 2017 yapımı bir oyuna göre gerçekten çok güzel grafikleri, şuanda güncel çıkan oyunların yanında kesinlikle sırıtmaz. Optimizasyon olarak herhangi bir donma, kasma, takılma sıkıntısı yaşamadım (RTX 4060). Karakterimizin (Senua) içindeki sesler kulağa çok hoş geliyor adeta bir ASMR gibi :D. Sinematikler de güzel fakat epilepsisi olanlar dikkat etsin lütfen...
Eksilerine bakacak olursak oyun gerçekten çok tekrara bağlıyor. Oyun şu şekilde ilerliyor: Bir adet bilmece al bakalım çöz bunu kapıyı aç. Kapıyı açtın biraz yürüdün tekrardan al bakalım bu bilmeceyi de çöz kapıyı aç. Hadi onu da çözdün kapıyı açtın. Aaa bak ne varmış burada bir bilmeceli kapı daha ama sıkılma diye önüne düşmanlar da koyduk onları döv ilk sonra çöz bilmeceyi... Maalesef dostlar bu şekilde olunca açıkçası ilk 3 saatten sonra benim içimi hafiften baymaya başladı oyun. Son 2-3 saati zaten sürüne sürüne bitirdim... İçimden sürekli bu kadar bilmeceyi oyun süresini uzatmak için mi koydunuz diye sayıp sövmeden geçemedim. Bu arada vuruş hissiyatı güzel, hoş fakat hep aynı 1-2 hareketi yapıyoruz dövüşürken ve dövüşler de bu şekilde sıkıcı bir hal alıyor. Dövüş kısımlarını bari eziyete çevirmeseydiniz... Bir diğer olumsuzluk ise oyunda bir sistem var: Yolculuğunuzda karşınıza bazen dikili taşlar çıkıyor bunlar size hikayeler anlatıyor fakat parça parça anlatıyorlar. Bazı parçalar gizli yerlerde bulamayabiliyorsunuz ve anlatılan hikayenin bazı kısımları eksik kalıyor. Oyun içerisinde çok fazla gezdiğimi ve her yeri araştırdığımı düşünen biri olsam da oyun sonunda bulamadığım 4-5 tane taş vardı ve çok sinir bozucu bir durum.
Hepsini derleyip toparlayacak olursak, Hellblade Senua's Sacrifice benden 6/10 gibi bir puan alır. Gerçekten daha yüksek bir puan vermek isterdim ama olmuyor, elim gitmiyor. 6 puanı da insaflı davranarak verdiğimi düşünüyorum. Genelde oynadığımız oyun bitince duygusallaşırız, vay be neler atlattık deriz fakat ben bu oyunu bitirdiğimde derin bir ohh çektim. Yarım bırakmaktan korktuğum için... Benim sizlere aktarabileceğim şeyler bu kadar dostlar, okuduğunuz için teşekkürler, yardımcı olmuşumdur umarım. Esenle kalın...

HİKAYE

Karakterimiz Senua psikoz hastasıdır ve gerçekte var olmayan şeyleri varmış gibi görüyor, olmayan sesleri duyuyor. Bu nedenle ailesi de dahil olmak üzere tüm köyü tarafından dışlanmıştır. Daha sonraları köylerine viking saldırısı olur ve köyün çoğu ölür. Sevgilisi Dillion da dahil olmak üzere.
Bunun üzerine köylüler viking saldırısını Senua'ya bağlar.
Bunun üzerine Senua, Helheim'e doğru Dillion'ı geri getirmesi için Hela ile anlaşma yapmak üzere yola çıkar.

Hikaye aslında oldukça basit ama Senua'nın hastalığı gayet iyi anlatılmış.
Onun dışında anlatmaya değecek ekstra bir şey yok.


OYNANIŞ

Oyunda herhangi bir HUD ekranı yok.
Hatta oyun kullanmanız gereken tuşları da söylemiyor, gitmeniz gereken yeri de söylemiyor.

Oynanış üç ana bölümden oluşmakta; Yürüme, bulmaca ve savaş.
En çok boş boş yürüme ile vakit geçiyor oyunda. Sanki bir yürüme simülasyonu oynuyormuşuz gibi sürekli yürüyoruz. Karakterin de koşma hızı bile çok yavaş olunca işkence gibi oluyor bu bölümler.

Bulmacalar da yürüme bölümlerinden sonra en çok yer kaplayan oynanış bölümü.
Gitmeniz gereken kapıya odaklanarak bir şekil görüyorsunuz ve bu şekli etrafta arıyorsunuz. Baktığınız gibi direkt bulamazsınız çünkü çeşitli perspektifleri de kullanmanız gerekiyor.
Ancak bu bulmacalar da kendini çok tekrar ediyor. İlk başlarda farklı ve eğlenceli gelmişti ancak sonradan sıkmaya başladı.

En az da savaş kısımları var oyunda. Öyle sürekli kılıç elimizde etrafta gezmiyoruz.
Hızlı saldırı, ağır saldırı, kaçınma ve bloklama üzerine oluşuyor savaş sistemi ve sonradan kazandığımız zamanı yavaşlatma gücümüz var. Kombo sistemi falan yok. Oyunda görüş açımız da kısıtlı bu yüzden ikiden fazla düşmanla savaştığımız zaman arkada kalanları göremiyoruz. Oyunda sürekli kafamızın içinde olan sesler de burada devreye giriyor ve arkadaki düşmanlar saldıracağı zaman ''Arkanda'' diye fısıldayarak uyarıyor.
Düşman çeşitliliği çok yok. Az da olsa boss savaşları da var ama çok zorlamıyorlar. 10-15 saniye bossları izlemek nasıl saldırı yapacaklarını öğrenmeye yetiyor.
Bir de oyun bizi eğer çok fazla ölürsek bütün save dosyalarının silineceğine dair uyarıyor.
Her öldüğümüzde elimizden başlayıp başımıza kadar gelen kara leke daha da yükseliyor ve başımıza geldiğinde save dosyaları siliniyor. Hiç o kadar fazla ölmedim bu yüzden bilmiyorum. Ancak internetten baktığım kadarıyla böyle bir şey var ama teknik olarak da yok gibi. Aslında kara leke her boss savaşından sonra yükseliyor ve son boss savaşından sonra da başımıza geliyor ve oyun bitince de save dosyaları siliniyor gibi bir şey.


GRAFİKLER

Grafikler hala çok güzel duruyor. RTX özelliğini de açınca ayrı bir güzelleşiyor oyun. Karakterin mimikleri, üstünde kürkün kıllarının da belli olması çok iyi olmuş.


OPTİMİZASYON VE BUG

Optimizasyonu beğenmedim.
FPS düşüşleri çok sık olmasa da arada oluyor. Bazen düşüş sıklığı da artıyor.

Çok fazla bug ile de karşılaşmadım.


MÜZİK, SES VE SESLENDİRMELER

Müzikleri gayet iyiydi, oyunun atmosferi ile çok uyumlu.

Ses efektleri de çok iyiydi.

Ancak seslendirmeler ayrıca çok iyiydi.
Senua psikoz hastası olduğu için oyun boyunca fısıltılar duyuyor. Bu fısıltılar bazen hikaye anlatımına yardımcı oluyor, bazen savaşlarda yardımcı oluyor ve bazen de sadece boş konuşuyorlar.
Ancak kulaklık ile oynarsanız sesler daha gerçekçi ve kaliteli geliyor. Ben arada bir kulaklığı çıkarıp temiz hava almam gerektiğini hissettim oyunu oynarken çünkü sesler bir zaman sonra çok kafa yormaya başlıyor.


MADALYAM

GÜMÜŞ

GİRİŞ
Hellblade; oynamak için çok geç kaldığım fakat sindire sindire oynadığım bir oyun oldu. İskandinav mitolojisini bu kadar iyi işlediklerini bilseydim çok daha evvel oynardım muhtemelen. Hazır yeni oyun yoldayken şöyle detaylı bir inceleme yazmak istedim. Uzun uzun okumaya üşenenler için de şuraya şöyle bir giriş bırakayım. Öncelikle bulmaca türü oyunları ve ara sahnelerin bol olduğu oyunları sevmiyorsanız bu oyuna bakmanızı önermem çünkü oyun aksiyondan çok hikâye ve bulmaca ağırlıklı. Bu da sizi oyundan soğutabilir. Fakat İskandinav mitolojisine ve hikâyeli oyunlara ilginiz varsa kesinlikle deneyimlemeniz gereken bir oyun. Gelelim asıl incelememize.
HİKÂYE
Ölen sevgilisi Dillion’un ruhunu tanrıça Hela’dan kurtarmak isteyen Pict savaşçısı Senua’nın, Helheim sınırına gelmesi ile başlıyor oyunumuz. Karakterimiz Senua’nın bir de laneti var. Bu lanet sebebi ile Senua kafasının içinde sürekli sesler duymakta. Bu sesler oyun boyunca Senua ve bizimle konuşuyor ve bize bir nevi yol gösteriyor. Oyunun en iyi yanlarından biriyse eğer oyunu kulaklıkla oynuyorsanız 3D sesler sayesinde siz de bu sesleri gerçekten kafanızın içinde gibi hissedebiliyorsunuz. Neyse efendim, oyundaki esas amacımız Dillion’un kesik başını yanımızda Helheim’e götürmek ve tanrılardan onun ruhunu özgür bırakmasını istemek. Bu amaç içinse karşımıza çıkan tanrıları tek tek alt edip Hela ile yüzleşmemiz gerekiyor. Helheim’a ayak bastıktan sonra Hela ile yüzleşmeyi başarıyoruz fakat Hela bize tek hamlesi ile neredeyse öldürecek şekilde zarar veriyor ve kılıcımızı parçalıyor. Bu noktadan sonra Hela’yı öldürmeyi kafamıza koyuyoruz ve İskandinav mitolojisinde oldukça önemli bir yere sahip olan Gramr adlı kılıcı almak için yolumuza devam ediyoruz. Kılıcı almak için vücudumuzu, ruhumuzu ve zihnimizi test eden 4 farklı teste tabii tutuluyoruz. Bu testleri başarıyla geçtikten sonra kılıçla ödüllendiriliyoruz ve finalde Hela ile yeniden yüzleşiyoruz.
https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=3169960442
OYUN VE OYNANIŞ
Giriş kısmında az çok bahsettiğim üzere oyun düz bir aksiyon oyunu değil. İçerisinde çözmeniz gereken birçok bulmaca var. Ne yazık ki bu bulmacalar –bence- oyunu bir noktadan sonra çekilmez hale getirmiş. Çünkü sürekli kapı açmak için bir veya daha çok rün bulmanız gerek ve bunlar için de sürekli ilgili bölümü gezmek ve kapalı yolları açmanız gerekiyor. Sanırım oyunun tek beğenmediğim yanı bu bulmaca kısımları. Bulmacaları bir yana bırakırsak dövüş mekanikleri oldukça iyi. Kısmen souls benzeri şekilde düşmanlarla dövüşmeye çalışıyorsunuz. Saldırıdan kaçma, zamanında savunma yaparak düşmanı sersemletme, tekme atma, koşarak saldırı, art arda hasar verme, hafif ve ağır saldırı gibi savaş mekaniklerinde oldukça tatmin edici çeşitlilikler var. Düşman çeşitliliği de fena sayılmaz. Fakat adım başı düşman beklemeyin oyunda. Genelde bulmacalı bölümlerin sonunda veya boss ile birlikte geliyor düşmanlar. “Yürüme simülatörü” kısımlarını geçtikten sonra oldukça keyifli bir oyun. Hikâyenin işleyişini genel olarak sevdim. Seslendirmeler, müzikler, ara sahneler, grafikler oldukça iyi. İskandinav mitolojisini mini hikâyelerle parça parça anlatması ayrıca güzel. Fotoğraf modu ve Türkçe dil seçeneği de cabası. Oyunun psikolojik bir amaçla yapıldığını biliyorum fakat psikoloji ile pek ilgim olmadığından bu kısmı ile ilgili pek yorum yapamıyorum.
https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=3171806759
SON SÖZLER
Oyunu sindire sindire, kulaklıkla ve olabildiğince kısık renklerde oynamanızı öneririm. Oyunda korku unsuru pek olmadığı için karanlık bölgeleri aydınlatarak oynarsanız ve kulaklıksız oynarsanız dümdüz ilerleyeceğinizden pek keyif vermeyebilir. Ama sesleri takip ederek oyunun sizi yönlendirmesine izin verirseniz oyunun daha keyifli olacağına inanıyorum. Fiyatı için yorum yapamam, herkesin bütçesi farklıdır fakat kesinlikle tavsiye edeceğim bir yapım.
https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=3171806905