yarım kalmışlık hissi gibi bir oyun. kaçırılmış potansiyel... Paradox'un bir gün yeniden canlandırması için Venüs'e dua etmeyi ve Ex Deo dinlemeyi ihmal etmeyin.
(...)Süleyman Kahya daha çok köpürdü:
"Ben sağken bu Cerene de, Cerene dokunmayacaksınız. Bir karış toprak için bu oba bu kadar alçalamaz, alçalamaz. Ceren bir obanın en güzel kızı. Son güzelliğimiz, gönülsüz kimseye verilemez..."
(...)"Ceren giyinip kuşanacak, hemen, bugün, şimdi obanın ortasına bir gün gibi doğacak." Ceren yitip giden Yörüğün, son çakan en güzel ışıydı. Sönerken, biterken Ceren gibi bir ışıkla birlikte sönmek, ölürken böyle bir güzellikle bitmek...