Yıllar öncesine bakıyorum da, nasıl da kaliteli, kalitesiz olsun her şeyi sevme potansiyelimiz varmış. E tabii ki bunun neden olduğunu bulmak da çok zor değil: Fanboyluk. Bir şeyin fanboyu olmak genelde sizin gözünüzü kör eder, kötü şeyleri iyiymiş gibi görürsünüz ve bundan da mutluluk duyarsınız. Benim de bu oyunda hissettiğim şeyler aşağı yukarı böyleydi. The Amazing Spider-Man 2 bunu bana tekrar göstererek ne kadar rezil bir iş olduğunu daha iyi anlamamı sağladı. Üzülsem mi sevinsem mi bilemedim. Yavaş yavaş oyuna geçelim bakalım.
The Amazing Spider-Man 2 tabii ki filmin de rüzgarıyla satması planlanan bir ürün. Bunu ilk çıktığında da biliyorduk, şimdi de biliyoruz. Ama ben o zamanlar bunu görmezden gelmek istemiştim. Çünkü o kadar uzun zamandır yeni bir Spider-Man oyunu çıkmıyordu ki çıkan ilk ürüne atlamak istedim ve atladım. Ne oldu? İlk defa oynarken aralıksız 6 saat oynayarak bitirdim. Ve mutlu ayrıldım, gerçekten. Filmden de gördüğümüz ve sevdiğimiz karakterler bunun yanında çizgi romandan da bildiğimiz karakterlerin oyunda yer alması tam bir aşk mektubuydu Spider-Man severlere. Ama tabii ki bu da bitti. Önce Sony TASM markasının fişini çekti ve ona ait ürünler de pazarlardan yavaş yavaş kalktı, aynı bu oyun gibi. Ama ben oyuna olan ilgimi ve sevgimi kaybedemiyordum. Taa ki 4 saatlik oyunda 130 saatimi devirmiş ve son achievement'ımın peşinde koşana kadar. İşte o an tüm o büyü bozuldu. Bakalım beni bu kadar oyunda tutan senaryo neymiş:
Hikayemizin başlangıcı ilk TASM filmine dayanıyor. Yapımcı ilk oyundaki senaryo akışını fazla orijinal bulmuş olacak ki tercihini tamamen filmlerden yana kullanmış. Ve tabii ki Ben Amcanın ölümüyle oyun başlıyor ve kontroller Ben Amcanın ölümünden bir yıl sonraki zaman diliminde bize veriliyor. Oyun ilerledikçe tabii ki ''dünyayı tehlikeye atacak'' olan bir villian olan Carnage çıkıyor ve oyun onu yenmemizle de bitiyor. Fark ettiyseniz yukarıda dediğim farklı karakterlerden hiç bahsetmedim. Çünkü bahsetmeye bile değmezler. Sadece fan service olarak koyulmaları bir yana eğlenceli boss savaşları bile sunamıyorlar. çünkü hepsi gereksiz amelelik görevleri üzerine kurulu. Tüm boss savaşları Arkham Knight'ın son bossu gibi desem çoğu insan anlar herhalde. Yan görevler ise tek kelimeyle berbat. Aynı ara sahneyi gazilyon defa izlemeyi seven mazoşistleri bile iğrendirecek cinsten.
Hikayenin pek iç açıcı olmadığı ortada. Bir de oynanışa bakalım. Oynanış olarak oyun zamanının en akıcı Spider-Man oyunuydu evet ama bu onu iyi yaptığı anlamına gelmiyor. Evet ilk oyundan çok daha güzel ama vuruş hissi gerçekten kötü. Zaten oyun boyunca aynı düşmanlarla savaştığınız için tempo da değişmiyor. Hadi haklarını yemeyelim Bu oyun sadece şok dalgasıyla yenilen bir düşman çeşidi koyuşlar ki hiçbir anlamı ve hiçbir farklılığı yok. Kamera açısının ilk oyundan daha uzak bir yere yerleştirilmiş olması en azından oyunu daha çekilebilir kılıyor, çok göze batmıyor.
Grafikler ve optimizasyon zaten bu oyun ile ilgili konuşmak istediğim son şey. Grafikler PS3'ün erken versiyonundaki oyunlarla yarışır. Optimizasyon zaten yok. Oyunu akıcı oynamak için grafik sekmesinde bolca vakit geçireceğinizden emin olabilirsiniz
Sonuç olarak bu oyun en büyük hayal kırıklıklarında biri benim için. Gerek senaryo, gerek oynanış gerekse grafik bazında senesinin çok gerisinde. Oyuncuya zevk verecek mekanikleri de zaten düzgün çalışmıyor. Spider-Man oyunu olduğu için son bir kez fanboyluk yapıp bu kadar vakit geçirdim ve tabii ki size de tavsiye etmiyorum. Aa! zaten alamassınız Steam'den. Neyse Gaben ağabeyimiz bize iyilik yapmış diyelim.
izigame.me
Görüntülemeye çalıştığınız sayfa ilk kez yüklendiğinde biraz zaman alabilir...
