izigame.me

Bu oyunu ilk kez oynadığımda, kaybettiğim bir şeyi bulmuş gibi hissettim. Oyunun piksel grafikleri, müzik ve ses efektleriyle iyice içine çekti. Atari oynadığım dönemlere tekrar döndüm; her şey o kadar nostaljik ve samimiydi ki, saatlerce ekrana kilitlenip kalmak istedim. Öylede oldu. Oyunun sonunu görmek, zirveye ulaşmak istemesem de 177 Saati devirdim.
Mirasım, canım çiftliğimi yeniden inşa etmeye başladığımda, her tohumun toprağa düşüşü ve her yeni hasat, içimdeki o çiftçi ruhunu ortaya çıkarıyordu. Joja'da harcanan gençliğime üzüldüm. İlk hayvanlarımı satın aldım, ahırları inşa ettim ve yeni komşularımla dostluklar kurmaya başladım. Her köylü, kendi hikayesiyle beni daha da derinlemesine çekti; onların gündelik yaşamlarına dahil olmak, tıpkı gerçek hayat gibi tezgah-dükkan açma saatleri gün içerisindeki hareketlilik oyunun ruhunu bana daha da yakın hissettirdi. Zaman geçtikçe, köydeki yaşamın bir parçası oldum. Balık tutmak, madenlere dalmak ve festivallere katılmak çok keyifli anılara dönüştü. Oyun, bana sadece tarım ve çiftçilik yapmayı değil, aynı zamanda her türden yaşama(hayat hikayesine) tanıklık yapmayı ve topluluk olmanın önemini de öğretti.
Karakter ve Çiftlik Seçenekleri
Oyunun başlangıcında, oyuncular kendi karakterlerini özelleştirme imkanına sahip. Erkek ve kadın karakter seçenekleri, farklı saç stilleri ve renkleri ile oldukça geniş bir kişiselleştirme sunuyor. Sekiz farklı çiftlik türü arasından seçim yaparak kendinize uygun bir yaşam alanı yaratıyorsunuz. Sahil çiftliği favorim bu arada.
Tarım ve Günlük Yaşam
Kısa bir eğitimle başlıyor ve çiftliğinizde olan ilk gününüze adım atıyorsunuz. İlk fidelerle birlikte temel basit aletleriniz var. Yerel dükkandan yeni ve farklı tohumlar alarak ürünlerinizi çeşitlendirebilirsiniz. Mevsimlere göre değişen tarım seçenekleri, keşfetmeniz için sürekli fırsatlar sunuyor. Ayrıca, ahır-kümes inşa ettirerek hayvan besleyebilir ve onlardan yumurta veya süt gibi ürünler elde edebilirsiniz.
Sosyal İlişkiler ve Zannat
Sadece tarım ve hayvancılıkla uğraşmıyorsunuz. Diğer insanlarla ilişkiler kurmak da oldukça önemli. Köylülerle dostluk geliştirerek onlara hediyeler verebilir ve sosyal bağlarınızı güçlendirebilirsiniz. Bu işlemleri yaptıkça ara sahnelerle oyunun hikayesini de öğrenerek ilerleyeceksiniz. Bu ilişkiler zamanla daha derin hale gelirse bu karakterlerle evlenip çocuk sahibi olabilirsiniz. Zanaat sistemi ise, topladığınız materyalleri kullanarak çeşitli nesneler üretmenizi sağlar.

Tek bir kişi tarafından yıllarca geliştirilen ve geliştirilmeye devam eden, aşırı özel bir oyun. Öyle ki, bu oyunu geliştiren kişi, ilk başta iş başvurularında bulunurken CV'sinde göstermek amacıyla geliştirmeye başlıyor fizik ve oyun motorunu. Her şeyi sıfırdan kendi geliştiriyor neredeyse ve yıllar süren bir emek. Yıllardır oyun oynamayı seven ve yazılım geliştiren, bir gün kendi oyununu yayımlamayı hayal eden birisi için gerçekten hayranlık uyandırıcı. Aşkla geliştirilen oyun, tanımının tam karşılığı. Pek oynamamış gözüküyor olsam da (çevrimdışı oyun sürem bir miktar daha var) detaylı olarak oyunu biliyorum ve videolarda bolca izledim. Zaten herkes biliyor ve yüzlerce, binlerce saat oynayanlar olduğu için uzun uzun yazmayacağım. Bu ve bu tarz tam simülasyon oyunlar aslında bir kaçış noktasıdır oynayan için, çünkü gerçek hayatta karşılaştığımız karşılaşmadığımız her şeyi yapabilmek ve huzurlu, mutlu olabilmek mümkün. Ben en çok çiftçiliği severdim. Oynarken aklıma Küçük Prens'ten hep şu kısım gelirdi:

"İnsanları arıyorum," dedi küçük prens. "Evcil ne demek?"
"İnsanları mı arıyorsun? Silahları var ve avlıyorlar. Çok can sıkıcı. Ayrıca tavuk yetiştiriyorlar. Tek konuları bunlar. Tavuk mu arıyorsun?"
"Hayır," dedi küçük prens. "Arkadaş arıyorum. Evcil ne demek?"
"Genellikle ihmal edilen bir iş," dedi tilki. "Bağlar kurmak anlamına geliyor."
"Bağlar kurmak mı?"
Tilki, "Yani," dedi, "örneğin sen benim için hâlâ yüz bin öteki çocuk gibi herhangi bir çocuksun. Benim için gerekli de değilsin. Senin için de aynı şey. Ben de senin için yüz bin öteki tilkiden hiç farkı olmayan herhangi bir tilkiyim. Ama beni evcilleştirirsen, birbirimiz için gerekli oluruz o zaman. Benim için sen dünyadaki herkesten farklı birisi olursun. Ben de senin için eşsiz benzersiz olurum..."
Küçük prens, "Anlıyorum galiba," dedi. "Bir çiçek var... Galiba o beni evcilleştirdi..."
"Olabilir," dedi tilki, "dünyada böyle şeyler hep olur."
"Ama hayır, o Dünya'da değil," dedi küçük prens. Tilki şaşırmıştı. Merakla,
"Başka bir gezegende mi?" diye sordu. "Evet."
"Orada avcılar var mı?" "Yok."
"Aman ne hoş! Peki tavuklar?" "Hayır, tavuklar da yok."
"Hiçbir şey mükemmel olamıyor," diyerek içini çekti tilki.
Birden aklına bir fikir geldi. "Benim yaşamım çok tekdüze," diye anlatmaya başladı. "Ben tavuk avlıyorum, insanlar da beni. Bütün tavuklar birbirine benziyor, bütün insanlar da... Bu yüzden çok sıkılıyorum. Ama beni evcilleştirirsen yaşamıma güneş doğmuş gibi olacak. Duyduğum bir ayak sesinin ötekilerden farklı olduğunu bileceğim. Öteki ayak sesleri beni köşe bucak kaçırırken, seninkiler tıpkı bir müzik sesi gibi beni çağıracak, sığınağımdan çıkaracak. Hem bak, şu buğday tarlalarını görüyor musun? Ben ekmek yemem. Buğday benim hiçbir işime yaramaz Buğday tarlalarının da hiçbir anlamı yoktur benim için. Bu da çok üzücü. Ama senin saçların altın sarısı. Beni evcilleştirdiğini bir düşün! Buğday da altın sarısı. Buğday bana hep seni hatırlatacak. Ve ben buğday tarlalarında esen rüzgârın sesini de seveceğim..."
Tilki uzun bir süre küçük prense baktı. Sonra da, "Lütfen... Evcilleştir beni!" dedi. "Çok isterim," dedi küçük prens, "ama burada çok kalamayacağım. Bulmam gereken yeni dostlar ve anlamam gereken çok şey var." "İnsan ancak evcilleştirirse anlar," dedi tilki.
"İnsanların artık anlamaya zamanları yok. Dükkânlardan her istediklerini satın alıyorlar. Ama dostluk satılan bir dükkân olmadığı için dostları yok artık. Eğer dost istiyorsan beni evcilleştir."
"Seni evcilleştirmek için ne yapmalıyım?" diye sordu küçük prens.
"Çok sabırlı olmalısın," dedi tilki. "Önce karşıma, şöyle uzağa çimenlerin üstüne oturacaksın. Gözümün ucuyla sana bakacağım, ama bir şey söylemeyeceksin. Sözler yanlış anlamaların kaynağıdır. Her gün biraz daha yakınıma oturacaksın..."
Ertesi gün küçük prens yine geldi.
"Aynı saatte gelmen daha iyi olur," dedi tilki. "Örneğin sen öğleden sonra dörtte geleceksen, ben saat üçte mutlu olmaya başlarım. Mutluluğum her dakika artar. Saat dörtte artık sevinçten ve meraktan deli gibi olurum. Ne kadar mutlu olduğumu görmüş olursun. Ama herhangi bir zamanda gelirsen yüreğim saat kaçta senin için çarpacağını bilemez. İnsanın belli alışkanlıkları olmalı..."
"Alışkanlıklar mı?"
"Evet. Bunlar çoğunlukla ihmal edilir," dedi tilki. "Alışkanlıklar bir günü öteki günlerden, bir saati öteki saatlerden farklı kılan şeylerdir. Örneğin benim avcılarımın bir alışkanlığı vardır. Her perşembe köyün kızlarıyla dansa giderler. Bu nedenle perşembeleri benim için güzel günlerdir. Üzüm bağlarına kadar sokulabilirim o günler. Ama avcılar dansa herhangi bir günün herhangi bir saatinde gidiyor olsalardı hiç tatilim olmazdı." Böylece küçük prens tilkiyi evcilleştirdi.
Ayrılma zamanı geldiğinde tilki, "Ağlayacağım," dedi.
"Benim bunda bir suçum yok," dedi küçük prens. "Seni üzmek istememiştim, ama evcilleştirilmeyi sen istedin..."
"Evet, orası öyle," dedi tilki.
"Ama ağlayacağını söylüyorsun."
"Evet, öyle," dedi tilki.
"O halde evcilleştirilmek senin için pek iyi olmadı!"
"Çok iyi oldu!" dedi tilki. "Buğdayların rengini düşün." Sonra da, "Gidip güllere bak şimdi," diye ekledi. "Kendi gülünün eşi benzeri olmadığını göreceksin. Sonra da gel vedalaşalım. Sana armağan olarak bir sır vereceğim."
Küçük prens gidip güllere baktı. "Siz benim gülüme benzemiyorsunuz," dedi. "Hatta hiçbir şeysiniz şu anda. Çünkü ne bir kimse sizi evcilleştirdi, ne de siz bir kimseyi. İlk gördüğüm zamanki tilkim gibisiniz. O zaman yüz bin başka tilkiden herhangi biriydi. Ama şimdi dostum oldu ve benim için eşi benzeri yok."
Güller çok utanmışlardı. "Çok güzelsiniz, ama boşsunuz benim için," diye sürdürdü sözlerini küçük prens. "İnsan sizin için ölemez. Doğru, gelip geçen biri için benim çiçeğimin sizden hiçbir farkı yok. Ama o benim için yüzlercenizden daha önemli; çünkü suladığım, cam bir fanusun altına koyduğum, önüne siperlik yerleştirdiğim çiçek o. Çünkü tırtılları ben onun için öldürdüm. (Birkaç tanesini bıraktık, sonradan kelebek oldular.) Çünkü yakındığı, ya da övündüğü, ya da hiçbir şey söylemediği zamanlarda dinlediğim çiçeğim o benim. Çünkü o benim çiçeğim."
Tilkinin yanına döndü sonra.
"Hoşça kal," dedi.
"Hoşça kal," dedi tilki. "İşte sana bir sır, çok basit bir şey: İnsan yalnız yüreğiyle doğruyu görebilir. Asıl görülmesi gerekeni gözler göremez."
"Asıl görülmesi gerekeni gözler göremez," diye yineledi küçük prens; unutmamalıydı bunu. "Gülünü senin için önemli kılan, onun için harcamış olduğun zamandır." "Onun için harcamış olduğum zaman..." diye yineledi küçük prens. Unutmamalıydı bunu.
"İnsanlar unuttular bunu," dedi tilki. "Ama sen unutmamalısın. Evcilleştirdiğimiz şeyden sorumlu oluruz. Sen gülünden sorumlusun..."
"Ben gülümden sorumluyum," diye yineledi küçük prens. Bunu da unutmamalıydı.

Siz oynama süreme bakmayın,oyunu Gamepass sistemiyle 60 saat kadar oynadım.
2023'ün nisan ayları olması gerek.Bir adamın bir canlı yayında Stardew Valley'i övdüğü bir videoya denk geldim.Gamepass'im de vardı o an indirdim ve oynamaya başladım.İlk karakter yaratma ekranında yarım saat geçirdim falan...Oyun başladı Robin karşıladı beni.Baktık çiftlik bakımsız:ot yolmaya,ağaç kesmeye başladım.Böyle yavaştan sarmaya başladı oyun.Tatlı güzel müzik çalıyor arkada...İlk oltamı aldım balık tutma derken içine girdim oyunun.Köylülerle ilişkimi geliştirmeye,onlara hediyeler almaya,rehberler okumaya,yeni yemekler yapmaya başladım.Oyun baya sardı.
Chill ve güzel bir oyun Stardew Valley.Tek bir kişinin bu oyunu yaptığına inanamayacağınız cinsten.Yorgun musun,spordan mı geldin?Yat PC karşısında,aç Stardew Valley'i,keyfine bak. Chill ve iyi bir oyun arıyorsanız bu sizin oyununuz.Tüm o amelelik işlerini,gece 2 olmadan madenden yetişme çabasını,habire enerji hesabı yapmasını,Clint'in her zaman saat 4'te dükkanı kapatmasına saydırmayı,nerde hangi balık tutulabilir diye araştırmasını,oyundaki tüm o npclere rağmen basan buram buram yalnızlık hissini,karakterlerle ilişkinizi ilerletip olacakları görmeyi...Hepsini seviyorsunuz.Ancak Stardew Valley oynadığınız ilk zamanlarda bu en iyi bağımsız olabilir dedirtirken zamanla bu hisleriniz sönüyor.Bu tarz oyunların kaçınılmaz sonu:tekrara binmesi...Daha sıkılma raddesine tam gelmeden araya bir sürü şey girdiği için devam edememiş olsam da biliyorum ki oyun bir noktadan sonra feci tekrara bincekti.Gene türdaşlarına göre bu konuda oldukça iyi Stardew Valley.Biraz daha beklentiye girilmediği zaman keyif daha çok keyif verebilir oyun.O yüzden şuan överek hata yapıyorum.Bundan dolayı da oyunun diğer eksi sayılabilecek veya bazılarının pek de hoşuna gitmeyecek özelliklerine geçiyorum:
-Chill oyunları hiç sevmiyorsanız muhtemelen bunu da sevmeyeceksiniz.Tek yaptığınız çoğu zaman amelelik.Oyunu ilk oynadığım zamanlar canım çok chill oyun çekiyordu.Şuanki duygu durumumla o kadar zevk almazdım.
-Serbestlik vadeden oyunları sevmiyorsanız gene muhtemelen sevmeyeceksiniz.Hatırlatmakta fayda var,,bu oyun sandbox. Bir sona ulaşma amacı gütmeden oynadığınız yaratıcılık ögesiyle öne çıkan oyunlardan Stardew Valley(her ne kadar bir hikayesi olsa da).
-Karakter yaratma ekranının boyutunun tüm ekrana göre oldukça küçük olması.Özellikle ekranınız küçükse veya biraz uzaksa çok sinir bozucu olabiliyor.Karakterin saç,göz vs. renklerini görebilmek için gözlerinizi baya bir kısabiliyorsunuz.
Alacak olan herkese iyi oyunlar şimdiden <3