izigame.me

Daha önce bu seriye ait bir oyun oynamamış ve bu tarz dövüş oyunları ile arası pek olmayan biri olarak, oyunu almadan önce çok kararsızdım çünkü belli bir noktadan sonra sıkılıp bir daha oyunun yüzüne bakmayacağıma inanıyordum. Bu incelemeyi de benim gibi hisseden arkadaşlara hitap etmesi maksadıyla yazıyorum. Eğer almayı düşünüyorsanız ve benim gibi tereddütleriniz varsa hiç korkmanıza gerek yok, oyun beni ziyadesiyle tatmin edebilmeyi başardı.
''World Tour'' modu oyuna resmen ısınmamı sağladı, kendi karakterimizi yaratıp ün yapmış ustalardan ders alarak usta bir savaşçı olma fikrini güzel bir biçimde uyarlamışlar. Singleplayer dediğimiz kısımda tonla içerik var. Online olarak ise ''Battle Hub'' dediğimiz kısımda diğer oyuncular ile dövüşebiliyor ve dövüşmekte olan oyuncuların müsabakalarını izleyebiliyorsunuz.
Teknik olarak herhangi bir problemle çalışmadım. Ortalama bir sistemle kasma donma olmadan full grafiklerde oynayabiliyorum.
Eleştireceğim konu ise bazı karakterlerin parayla açılması ve oyunun bazı noktalarda haddinden fazla zorlaşması, benim için bu iki husus dışında problem yok.
(Düzenleme: indirimde alın çok pahalı.)

Hardcore bir Street Fighter oyuncusu değilim. 6. oyundan önceki oyunlarından sadece 4. oyunu deneyimlemiştim ama o da çok uzun zaman önceydi. Demem o ki SF6 incelememi, bu seriye ilk kez bu oyunla adım atacaklar öncelik verebilir.

Dediğim gibi, bilgimin dışında bir oyundu ve ilk alacağım zaman çok kararsız kalmıştım. Oynayabilir miyim? Kombolara alışabilir miyim? Oynarken sıkılıp kenara atar mıyım? vs. gibi sorular yüzünden bir süre kararsız kaldıktan sonra en fazla iade ederim diye aldım.

Karakter oluşturma ekranını görünce "Ben en iyisi bunu iade edeyim... Zaten karakter oluşturana kadar 2 saat geçer" dedim. "Ama en azından ilk botlara karşı biraz deneyeyim sonra bakarız" dedim ve normal oyun moduna girdim. Street Fighter'da en sevdiğim karakter Juri'yi görünce "özlemişim be" dedim. İlk maçım Juri vs Cammy idi. İlk maçımı kazanmıştım. Çünkü her ne kadar SF serisine uzak olsam da uzun süre Dead or Alive 6 oynamışlığım beni kurtarmıştı. Bir maç daha, bir maç daha derken abartmıyorum 5 saat oynamışım. Oyundan çıktığımda 5 saati görünce "ne ara?" dedim. Şaşırmıştım, çünkü ben yeni bir oyun aldığım zaman çok hızlı o oyuna ısınıp, alışabilen bir oyuncu değilim. Çoğu oyunu denemek için girdikten sonra ikinci bir şansı verip tekrar oynama isteğimin gelmesi uzun zamanımı alıyor. Oyuna giresim gelmiyor ve oyun çok sonraya kalıyor. Lakin sonraki gün oyuna girişimde hemen avatar oluşturma modundan "Eliza" isimli bir karakter yaptım ve ne oldu biliyor musunuz? 3 günde gördüğünüz kadar saat geçirmişim. Oyun bir akıyor... ben ilk defa bu kadar kısa sürede hayatsız gibi aynı oyunu oynadım. (Rdr2 ve LoL hariç, rekor hala onlarda)

Usta-öğrenci sistemi ile rosterdaki farklı karakterlerin hareket ve kombolarını öğrenip onları avatarınızda kendi oyun tarzınızla mixledikçe oyun git gide daha da güzelleşti. Sanki aynı anda 2-3 karakteri kullanıyormuşsunuz hissiyatı veriyor ve ben buna bayıldım. Açık dünyasında gezerken (Evet! Oyunun hikayesi, serbestçe gezebileceğiniz bir açık dünyada geçiyor ve sokakta seviyesi olan her kişiye dalabiliyorsunuz.)
bir anda yönettiğiniz karakterin rolüne girip o anı yaşıyor ve yanınızdan geçenleri yeri geliyor "Ne bakıyorsun lan?" gibi gülünç sebeplerle bile dövünce bir anda oranın kralı siz oluyorsunuz. Tabi, seviyenize bağlı olarak bir anda "ağacı kökten kralını ...ten" diye üstünüze hurra diye koşan sokak serserilerini görünce bir anda Kibar Feyzo'daki Maho Ağa gibi tabanları yağlayabilirsiniz. O konuda çok cüretkâr davranmayın, eğer seviyeniz düşük kalıyorsa. Onun dışında, avatarınızı keyfinizce kombinleyip, kendi tarzını konuşturacak ve seviyenize bağlı dövüş kombolarıyla, oyunun açık dünyasında saatleri su gibi geçirmiş bir şekilde oyununuza eğlence ile devam edeceksiniz.

Olumsuz bir yönünden bahsedecek olursam da... Oyunu bu denli eğlenceli bulmaz iseniz açık dünyada seçtiğiniz dövüş stili ve avatar seviyenizi arttırmak için gerekli olan "sürekli önüne geleni patakla" olayı size oyun tekrar ediyor hissiyatı verebilir. Yan görevler size yetenek ve komboları öğretme ya da tekrarlatma üzerine olduğu için onlarda aynı kaderi yaşayabilir. O sebeple (İlk kez oynayacaklara diyorum ki...) belirli bir süre çoğu etkinlik veya yan görevleri, yetenek ve komboları öğrenme-geliştirme hedefiyle sabır ile devam ettirin. Emin olun oyun zamanla açılacak ve yaratmış olduğunuz avatar en büyük eğlence aracınız olacak.

Online tarafına gelince... Sunuculardaki oyuncu sayıları gayet iyi. Sadece seçtiğiniz odadaki bağlantı gücü ve oyuncu sayısına dikkat edin yeter.

Street Fighter hayranı olarak 6.oyunuda çok beğendim grafikler karakter tasarımları oynanış harika her seride farklı oyun makanikleri getiriyor Capcom bu da çeşitlilik değişiklik katıyor.Oyun sf4 ve sf5 in üzerine koyarak ilerlemeye devam etmiş ekstra hikaye moduda var ama bu sefer ki biraz farklı kendi karakterini oluşturup kendine has açık dünyasında ilerlemeli güzel bi mod olmuş.Gayet eğlenceli ama can sıkan taraflarıda var tabi açık dünyada dolaşırken bazı düşman npclerin sürekli size saldırması sinir bozucu oluyor döv döv bitmiyorlar çünkü... bide bazen görevlerde nere gitmemiz gerektiğini göstermiyor ya da birini bulmamızı istiyor ingilizce bilsek bile sıkıntı olabiliyor bunun için netten video izleyip yardım almak gerekiyor mecburen onun dışında çok bi eksi yanını görmedim oyunun oynanış zor değil tabi online kısmına daha girmedim orda az oyuncu var ve sürekli oynayan kemik kitleyle vs atmak sıkıntı olacaktır kesinlikle. yaklaşık 20 saatlik deneyimim bu şekilde ana hikaye hala bitmedi tahminimce 30.saatlerde biter yan görevler hariç tabi oyunda baya yan görev var ama hepsi tekrara düşen cinsten görevler muhtemelen...zaten Street fighterın asas olayı hikaye değil kısacası toparlamam gerekirse yine mükemmel bi oyun yapmış Capcom en sevdiğim dövüş oyunu serisine 6. oyunla devam HADOUKENN!!!
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⢀⣀⣠⣤⣴⣶⣿⣿⣿⣿⣿⣶⣤⣄⣀⡄⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠉⠉⣻⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣄⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⣀⣴⣿⣿⣿⣿⣿⡿⠛⣿⣿⡿⢻⣿⡿⠿⣿⣿⣿⣧⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠈⠁⣹⣿⣟⣸⣟⣀⠠⠿⣥⣤⣾⣿⡀⠀⠈⢻⣿⣿⣧⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠐⢻⣿⣿⡋⠀⣠⣴⣾⣿⣯⣁⠈⠻⣷⣤⡀⣉⢿⣿⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠸⢿⣿⣿⡆⠈⠙⠿⣿⠓⠛⠃⠀⢹⡿⢫⠾⣿⡿⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⢸⣿⣻⠃⠀⠀⠀⠈⠀⠀⠀⠀⠈⠁⣻⣷⣽⣷⣀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠘⣿⣿⣿⡶⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⣸⣿⣿⣿⠏⠌⢷⡀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⢿⣿⣿⡥⠤⢄⠀⠀⠀⠀⠀⠀⣿⣿⣿⣿⠀⠐⠘⣧⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⢀⣀⣀⣿⣿⣷⡀⠀⠀⠀⠀⢀⣴⣿⣿⠟⠸⢿⠀⢠⡇⡇⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⢀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⣾⣿⣿⣿⣿⣿⣧⣀⣀⣠⣶⣿⣿⣿⡏⠀⠀⢸⣴⣿⡿⠁⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
⠀⠀⠀⠀⢬⣿⣶⣦⣀⡀⢀⣀⠸⢷⡶⢦⣴⣶⣿⣷⣿⣿⣿⣿⣿⡟⠿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⢻⡇⠀⠀⣞⢿⡿⠁⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
⠀⠀⠀⠀⠻⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣾⣿⣷⣿⣶⣍⢈⢻⣿⡿⣌⠙⠻⣕⠈⠐⠌⠻⢿⣿⣿⣿⠇⢸⡇⠀⠀⣿⣷⣍⠢⣀⣀⣀⡠⡇⠀⠀⣀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
⠀⠀⠀⠀⠰⠾⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⠿⠷⡈⠳⣄⠈⠳⣤⡀⠀⠀⠙⣿⣿⣆⢸⡇⢀⠀⣿⣿⣿⣷⣌⢆⡑⠤⣌⣉⠁⠸⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
⠀⠀⠀⠀⣠⣤⣿⣿⣿⣿⡿⠛⠉⠙⠻⢿⣿⣿⣶⣄⠀⠀⠀⠈⠳⣦⡈⢻⡂⡀⠀⠘⠿⣿⣿⣇⣸⣾⣿⣿⣿⣿⣿⣧⡹⣦⠘⢿⣧⡀⣀⡀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
⠀⠐⣲⣽⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣷⠀⠀⠀⠀⠈⠉⠙⠛⢷⣤⡀⠀⠀⠀⠘⢿⡄⠹⣮⡢⡀⠀⠈⠻⣿⣿⠉⠉⠉⠉⠙⠻⣿⣷⡸⣧⠈⢤⡑⠌⠙⠓⣾⡀⠀⠀⠀⠀⠀
⠀⠀⠀⣽⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⡆⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⢛⣿⣠⠀⠀⠀⠈⢷⠀⠸⡟⢌⢀⠀⠀⠈⢿⠋⠁⠀⠀⠀⠀⢼⣿⣇⠹⡄⠀⠙⠂⠸⢝⡋⢿⢆⠀⠀⠀⠀
⠀⠀⢼⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⡇⠀⠀⡀⠀⠀⠀⠀⠀⢉⣿⣿⠀⠀⠀⠀⠈⠀⠀⢳⠀⠣⡠⠀⠀⢀⢳⠀⠀⠀⠀⠀⠀⢹⣿⡄⠷⠀⠀⠀⠀⢠⣵⠈⠎⢆⠀⠀⠀
⠀⠘⠻⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣠⣾⣧⠀⠀⠀⠀⠀⣰⣿⠃⠀⠀⠀⠀⠀⠀⡄⠀⣷⡀⠱⡡⠀⠀⢀⢡⠀⠀⠀⠀⠀⠀⢿⣇⠰⠀⠀⠀⢻⡌⢿⡄⠀⠘⡆⠀⠀
⠀⢀⣴⣿⣿⣿⣿⣿⡿⠻⢿⣿⣿⣿⣿⣦⣤⣀⣤⣾⣿⣯⣤⣤⡀⠀⠀⢀⣤⣷⠀⠸⣷⠀⢣⠱⡀⠀⢃⢣⠄⠀⠀⠀⠀⣸⣿⠀⡇⠀⠀⠀⢻⣾⢷⣄⠀⣷⡀⠀
⣶⣿⣿⣿⣿⣿⣿⠋⠀⠀⠀⢻⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⡟⠁⠀⠀⢀⣿⣿⠇⠀⠀⢿⡇⠘⣧⠰⠀⠀⢂⢧⠀⠀⠀⠙⣿⣿⠀⢸⠀⠀⠀⠀⢿⣿⣿⣇⡿⢷⡀
⣿⣿⣿⣿⣿⣿⡇⠀⠀⠀⠀⠈⣿⢿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⡿⠃⢀⣀⣴⣿⣿⠏⠀⠀⠀⢸⡇⠀⢻⢁⢡⠀⠈⠌⢆⠀⢀⣴⣿⣿⡇⠘⡀⠀⠀⠀⠘⣿⣿⣿⡇⠀⢳
⢠⣿⣿⣿⣿⣿⡇⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠈⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⠃⠀⠀⠀⠀⢼⠁⠀⠘⠀⠂⢂⠀⠈⡘⣾⣿⣿⣿⣿⡇⠀⡇⠀⠀⢸⣤⣿⣿⣿⣇⠀⠈
⢸⣿⣿⣿⣿⣿⡇⠀⠀⠀⠀⠀⣀⠀⢰⣿⡿⢿⢿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⠟⠁⠀⠀⠀⠀⠀⠁⠀⠀⠀⡆⠘⠈⡄⠀⠰⠹⣿⣿⣿⣿⠇⠀⠃⠀⠀⢸⣿⡟⡟⠙⣿⠀⠀
⠀⣿⣿⣿⣿⣿⣷⣠⣶⠀⠀⠰⣿⣤⣿⡿⠁⠀⣾⣿⣿⣿⣿⣿⠃⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⡇⠀⠃⠰⠀⠀⢁⢹⣿⣿⣿⠀⠀⢰⣤⣴⣾⣿⡇⢃⠀⠈⠀⠀
⢀⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⡇⠀⠀⢀⣿⣿⡿⠁⠀⢰⣿⣿⣿⣿⣿⡇⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⣠⠀⠀⡇⠀⠸⠀⠆⠀⠈⡄⢻⣿⡿⠀⠀⠊⣿⣿⣿⣿⣿⠸⠀⠀⠀⠀
⢸⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⡇⠀⠀⢸⣿⣿⠁⠀⡄⣾⣿⣿⣿⣿⣿⣿⡄⠀⠀⠀⠀⠀⠀⢀⣴⡇⠀⠀⡇⠀⠀⠃⠘⠀⠀⢰⠸⣿⡇⠀⠀⣤⣿⣿⣿⣿⣿⣧⣇⠀⢀⡀
⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⡇⠀⠀⢸⣿⣿⣤⣼⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣶⣤⣄⣀⣠⣴⣿⡿⠀⠀⠀⣷⠀⠀⢸⠀⡆⠀⠀⡆⡿⠀⠀⢸⣿⣿⡿⠋⠉⢿⣿⣿⣶⣾⣇
⢻⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣷⠀⠀⢸⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⡿⠁⠀⠀⠀⣿⠀⠀⠀⡆⠡⠀⠀⣱⠇⠀⠀⣾⣿⡇⠀⠀⠀⠈⣿⣿⣿⣿⣿