izigame.me

Oyuna başlıyoruz, ne olup bittiği belli değil. Düşmanlardan saklanarak ilerleyeceğiz diye eğile eğile haritayı gezmekten belimiz kırılıyor. Düşmanlara yakalandınız diyelim, karşı koyacak mermi yok. Oyun, mermi konusunda çok cimri: Hem vermiyor hem de taşıyabildiğiniz mermi sayısı sınırlı.

Tamam, mermi yoksa kaçmamız lazım diyorsunuz, ama karakter iki saniye koşunca astım hastası gibi nefes nefese kalıp bir de mola veriyor.

Oyun o kadar Resident Evil 4 olmak istiyor ki köydeki bölüm tasarımları neredeyse aynısı olmuş. Üstüne bir de Outlast'tan dolaba saklanma, yatağın altına girme gibi mekanikler eklemiş. Sonuç olarak, oyun kendisinin ne olmak istediğini bile bilmiyor. Biz böyle bir oyunda nasıl eğlenelim?

Gördüğü ilgilin çok daha fazlasını hak eden, çıkış yaptığı zamanın çok ilerisinde grafiklere sahip bir psikolojik korku oyunu. Özellikle görsel efektleri ile yaşattığı o kaotik ve şizofrenik atmosferi ve hissiyatları her korku oyunu severin denemesi lazım 10-13 saat gibi ortalama bir oyun süresi ve hikayesi mevcut. Boss çeşitliliği de gayet yerinde. Oynanış mekanikleri açısından pek yenilikçi bir oyun olmasa da yine de tatmin edici. 3 dolarlık bir fiyat bareminde bu kadar dolu içerik sunan bir oyun için BEDAVA! Korku oyunu seviyorsanız ve bu oyuna hep bir şans vermek isteyen biriyseniz sizi asla pişman etmeyecek..

Oyun tarihinin en underrated oyunları listesi yapılsa bu arkadaş ve kardeşi The Evil Within 2 zirveyi zorlarlar büyük ihtimalle. Çıktığında maalesef berbat bir durumda olduğu için çoğu insanın kısa sürede nefretini kazanan bir oyundu ki bu bence haklı bir nefretti. AAA seviyesinde bir oyuna 30 FPS kilidi koyarsan, ekranın alt ve üst kısımlarında "sinematik deneyim" adı altında devasa letterbox'lar gömersen ve sorunlu olduğu bilinen bir oyun motorunu berbat bir optimizasyonla kullanırsan insanlar senden nefret eder. Eğer o zamanlar oynamış olsaydım büyük ihtimalle ben de "Bu nasıl oyun? Rezalet." derdim ancak neyseki yıllar sonra bu deneyimi yaşadım ve her bitirdiğimde "İyi ki oynamışım." diyorum.
Pros:
- Korkutma yöntemi olarak grotesk bir atmosfer ve psikolojik gerilim öğeleri kullanıldığı için oyun ciddi anlamda havaya sokuyor ve sanki gerçekten hayatta kalmamız gerekiyormuş gibi hissettiriyor.
- Karakterimiz sıradan bir insan olduğu için oyunun tüm mekaniklerini doğru şekilde kullanmak zorunda bırakıyor çünkü en küçük hatada ölüyoruz. Tıpkı gerçek hayattaki gibi.
- Zorluk seviyesi oldukça tatmin edici. Şahsen survival-horror türündeki oyunların çok zor olmasını beklerim ve isterim. Bu oyun gerçekten zorlayıcı ancak zorlukları aştıkça ödüller de tatmin edici oluyor. Mesela oyunu en zor seviyede bitirirseniz "Brass Knuckles" isminde bir yakın dövüş silahı(bildiğimiz muşta) hediye ediliyor ve New Game+ modunda bunu kullanabiliyoruz. Bizi zor duruma sokan ve korkutan tüm düşmanlardan intikam alıyoruz.
Cons:
- Oyunun sonu tatmin edici değil. Bilinçli olarak ucu açık bırakılmış ancak devam oyunununda bu oyunda bulunan neredeyse hiçbir öge yer almıyor.
- Karakterimiz sıradan bir insan ancak biraz fazla sıradan yapılmış, ani hareketler yapmak istenildiğinde saçma pozisyonlara düşebiliyorsunuz(yanlış yöne koşmak gibi). Yani kontroller pek iyi değil.
Neutral:
- Her Japon yapımında olduğu gibi bunda da aşırı karmaşık olay örgüsü ve gereksiz gizem öğeleri mevcut. İngilizce bilmeyen insanlar için bu bir noktadan sonra yıldırıcı hale gelebilir.
Zor ve korkutucu oyunları seven ve sabırlı oynayan biriyseniz hiç düşünmeden bu oyunu oynayabilirsiniz. Hem korku ögelerine hem güzel hikaye anlatımına sahip ender oyunlardan birisi.