izigame.me

Oyunu 29 saat sonunda bitirdim. Yavaş oynamayı tercih ettiğim için normal süresinden daha uzun sürdü, hızlı oynayıp sadece oyunun sunduğu görevlere odaklanırsanız büyük ihtimalle bu sürenin yarısı içerisinde bitirmeniz olası, tabii oyuna dair her şeyi tek seferde görmek mümkün değil bunu da değerlendirin. Oyunu söylentileri çıktığı zamandan beri merak edip takip ediyorum. Josh Sawyer ve kurduğu çekirdek ekibin orta çağda geçen cinayet çözme üzerine bir dedektiflik RPG'si yapma ihtimali oldukça çekiciydi açıkçası. Elinden New Vegas ve Pillars of Eternity gibi işler çıkmış birinin bu kadar ilginç bir konseptte nasıl bir RPG ortaya çıkaracağını merakla bekliyordum. Beklediğime değdi, oyun beklentilerimi fazlasıyla karşıladı üstüne bunu muazzam bir sanat tasarımı ve hikaye anlatısıyla başardı. Bu oyunu Microsoft'un Obsidian'ı satın almasının ilk meyvesi olarak görüyorum çünkü Sawyer'ın anlattığına göre bu oyun Xbox'ın sunduğu ekosistem olmasa hiçbir zaman çıkmayacakmış. Bu projenin kökeni Sawyer'ın Black Isle'da Icewind Dale üzerinde çalıştığı döneme kadar uzanıyormuş fakat o dönem piyasaya uymadığı için geliştirme iznini alamamış, Obsidian'da tekrar bu projeyi hayata geçirmeyi denemiş, onay da almış fakat bu iş çok niş olduğu için perspektifi genişletmesi ve oyunu bir RPG'ye çevirmesi gerekmiş yine de oyun hala niş kalmış ki -şuan da çok niş- ama bu sırada Microsoft satın alımı gerçekleşmiş ve herhangi bir finansal kaygıları kalmadığı için rahatça projeyi geliştirmişler.
Oyun orta çağda, Tassing isimli bir Bavyera köyünde geçiyor. Bu köyün tarihi Roma İmparatorluğuna kadar ve hatta çok daha eskisine kadar uzanıyor, yani insanların ciddi bir geçmişi olduğu ve asırlardır yaşadığı bir yer. Ana kahraman Andreas Maler üniversiteyi bırakmış, sanata merak salmış ve usta olmayı bekleyen bir ressam. Sanatını geliştirmek için Avrupa'da birçok yere seyahat ediyor, görüyor geçiriyor ve sanatının üstüne koyuyor. Son durak olarak Tassing'e geliyor ve burada Aziz Benedict'in yolundan giden rahiplerle beraber sponsorların istediği el yazmalarına illüstrasyonlar hazırlıyor. Beraber çalıştığı rahipler el yazmaları ve kütüphanedeki kitapları kopyalamayla ilgilenirken Andreas kiliseye doğrudan bağlı olmadığı için arta kalan zamanında ustalık eseri üzerinde çalışıyor çünkü kilisedeki işi sonlandığında yurdu Nuremberg'e dönecek ailesinin ayarladığı bir hanımla evlenecek ve ustalığa resmi olarak ulaşacak. Bir tarafta ustalık eserinin kaygısına düşen Andreas öteki tarafta ustalık için gerekli olan evlenme işini ve hiç tanımadığı bir kadınla evleneceği üzerine sürekli düşünüyor. Hayatı bu şekilde ilerlerken köyde bir cinayet gerçekleşiyor ve tüm olayın seyri bir anda değişiyor. Cinayeti kimin işlediği belli değil ama kilisenin baş rahibi ilgiyi kilisenin üstüne fazla çekmek istemediği için cesedi bulan rahibi suçlu ilan ediyor ve olayı daha fazla araştırmayı reddediyor. Suçlanan rahip kilisenin en yaşlı ve usta sanatçılarından ve Andreas'ın bir hoca olarak değer verdiği birisi, bundan dolayı Andreas bu durum karşısında öfkeyle doluyor ve çaresizce rahibin cinayeti işlemediğini kanıtlamaya çalışıyor. Oyun tam olarak bu noktadan sonra başlıyor ve sonrasında bu köyün insanlarını, sırlarını, hikayelerini, yaşantılarını, geçmişini ve birçok şeyi öğreniyorsunuz. Bir cinayet ile başlayan hikaye ilerisinde çok daha fazlasına evriliyor ve siz de hayret ve merak içerisinde takip etmekten başka bir şey yapamıyorsunuz. Oyunun hikayesini anlatma şekli, sunuşu ve kurgusu çok başarılı, oldukça merak uyandıran bir serüven sunuyor.
RPG ögesi konusunda ve kararların oyunun gidişata etkisi konusunda da oldukça başarılı bir oyun Pentiment. Verdiğiniz kararların bir şeyleri değiştirdiğini görebiliyorsunuz. Kararlar konusundaki bu çeşitlilik oyunun tüm içeriğini tek seferde görmemenizi de sağlıyor ve bu şekilde tekrar tekrar oynayabileceğiniz bir oyun oluyor. Ana kahraman Andreas'ı tanımlarken geçmişini belirliyorsunuz. Üniversiteyi bırakmadan önce ne okuduğunu, Avrupa seyahatinde hangi ülkelere gidip hangi dilleri öğrendiğini, nasıl bir kişiliğe sahip olduğunu tanımlıyor ve bunlar sayesinde çeşitli durumlar karşısında ekstra çözümler ve diyalog seçeneği kazanıyorsunuz. Fakat bu özelliklere her zaman avantaj olarak bakmamanız gerek zira Pentiment diğer RPG'lerden farklı olarak karakter özelliklerini her zaman bir avantaj olarak kullanmanıza izin vermiyor, duruma göre bir şey bildiğinizi ima ettiğinizde ukalaca davrandığınızı düşünüyor insanlar veya duygusal bir durumda mantıklı davranıp insanları kendinizden soğutabiliyorsunuz bunlar da onları ikna etme zamanı geldiğinde olumsuz şeyler olarak karşınıza çıkabiliyor. Bu olay benim hoşuma gitti açıkçası çünkü genelde özellikle gelen diyalog İsveç çakısı gibi her şeyi ilerletmenizi sağlar ve pek de rol yapma olayına alan bırakmaz, o diyaloğu seçip kendinizi zor bir durum içerisinden rahatça çıkarabilirsiniz. Ama Pentiment'de bu söz konusu değil, her diyalog değerli ve hepsi de sizi bir yerlere ulaştırma konusunda yararlı. Seçtiğiniz özelliklere ek olarak oyunda birkaç özellik daha edinebiliyorsunuz tercihlerinize göre, bunların çalışma mantığı da diğerleriyle aynı. Bunlara ek olarak bu oyunun RPG kısmında hoşuma giden bir şey daha oldu ki daha önce başka oyunda pek görmedim. İkna etme konusunda ters psikoloji yaratmak, bunu zamanla oyuna alışınca fark ettim ve çok iyi bir öge olduğunu düşünüyorum. Şöyle ki konuşmalar ve yaptığınız eylemler sırasında bazı seçimleriniz karakterler tarafından hatırlanıyor ve onları bir şeye ikna etmeniz gerektiğinde karşınıza artı, eksi olarak geliyor. Eğer yeteri kadar ikna edici konuşmadıysanız ve eylemde bulunmadıysanız başarısız oluyorsunuz ama bu oyunda başarısız olmak olumsuz bir durum değil. Birini ikna etmek istediğiniz duruma getiremiyorsanız tersine getirme şansınız oluyor ve bunda başarısız olursanız aslında istediğiniz durumu elde ediyorsunuz. İkna etmeyi başaramadığım birkaç karakteri bu şekilde ters psikolojiye soktum ve ikna etmeyi başaramadığım şeyleri onlara yaptırdım. RPG ögeleri konusunda geleneksel bir yaklaşım sergilememeleri hoşuma gitti açıkçası, bu şekilde RPG gibi köklü bir türde bile ögeler üzerinde keşifte bulunuyor ve yeni şeyler bulabiliyorsunuz.
Sanat tasarımı oyunun çok beğendiğim bir başka kısmı oldu. Çizimler ve animasyonları çok başarılı oyunun, döneme uygun çizim tarzıyla oldukça otantik ve göze hitap eden bir anlatı sunmuşlar. Karakterlerin ifadeleri ve tepkileri oldukça başarılı bir şekilde aktarılmış. Tablo gibi bir oyun var karşınızda, anlattığı dönem, hikaye ve tarzı itibariyle sanat tasarımı konusunda muhteşem ve çok doğru bir karar vermişler. Hem oyunun teması ile uyumlu hem de oldukça başarılı ve göze hitap eden bir yapısı var. Kullandığı müzikler ve arkaplan sesleri de gayet hoş ve aynı şekilde anlattığı dönem ile uyumlu bir tarzı var. Arayüzün basitliği ve kullanışlılığını da çok beğendiğimi söyleyebilirim. Pentiment tarihi kurgu temasında bir oyun bu yüzden anlattığı döneme dair birçok bilinmeyen terimle karşılaşmanız olası ama bunu arayüz şeklindeki kullanışlı bir günlükle aşmayı başarmışlar. Bilmediğiniz bir terim geldiğinde oyun altını çiziyor ve üstüne tıkladığınızda günlüğü açıp size tanımını veriyor. Aynı şekilde konuşmalar esnasında bahsi geçen insanların da kim olduğuna bu şekilde bakabiliyor ve olaya daha vakıf olabiliyorsunuz. Bahsi geçen terimler ve kişilere istediğinize zaman günlükten ulaşabiliyor ve bakabiliyorsunuz. Günlükteki haritanın konuşma şansınız olan insanları göstermesi de oldukça yararlı bir özellik bu sayede boşu boşuna gezmiyorsunuz. Yani oyun sadece ana hatlarıyla değil diğer ögeleri ve detaylarıyla da oldukça başarılı.
Toparlamak gerekirse Pentiment oldukça orijinal ve kendine has bir oyun. Hikayesi ve karakterleri akılda kalıcı, RPG ögeleri yenilikçi, sanat tasarımı olağanüstü olan ve detayları üzerinde çalışılmış niş bir oyun var karşınızda. Farklı bir şeyler arıyorsanız, kaliteli bir şey oynamak istiyorsanız tavsiye ederim.