Doom Eternal Review (FORZA)
DOOM Eternal + The Ancient Gods
Merhaba Slayer :) ,
Oyunu yaklaşık 35 saatte Nightmare zorluk seviyesinde iki ek paketi ile birlikte bitirdim. Old-School(Arena) ve hızlı shooterları oldukça sevdiğimi söylemeliyim. Shadow Warrior ve Painkiller serileri ile Doom 2016'yı keyifle oynamıştım. Arada yine Painkiller'ı açar oynarım hatta. Bu tarz oyunlarda tek sevmediğim Serious Sam serisi olabilir sanırım.
Öncelikle seri Doom 2016 ile biliyorsunuz özüne dönmüştü. Bunu hikayenin arka planda olduğu, oynanışın ise ön planda olduğu mekanikleri ile göstermişti. Şimdi bakıyorum da 2016'yı oynayalı 3 yıl olmuş ve bilindik konusu dışında Lore veya Hikayesi hakkında pek bir şey hatırlamıyorum açıkçası. Bu kez Yapımcı firma Lore ve Hikayenin daha ayrıntılı anlatıldığı bir yapı izlemiş. Ara sahneler, yan karakter bilgilendirmeleri ve bulunan materyaller ile hikayeyi öğreniyoruz. Arada soluklanmak için durduğumda bulduğumuz note kayıtlarını biriktirip okudum. Lore kısmı derin bile sayılabilir.
Doom seri olarak hızlı bir yapım biliyorsunuz, bu oyun ile hız konusunda doruk noktasına ulaşmış. Yavaşlar veya yerinizde durursanız ölüm kaçınılmaz oluyor, özellikle de yüksek zorluk seviyelerinde oynuyorsanız. Artık ununu elemiş, eleğini asmış kıvamında bir oyuncu olarak 2-3 saatlik oynanış süresinden sonra bileğim ağrımaya başladı. Tabii bu oyunun yorucu olmasını değil, oldukça hızlı olmasını gösteriyor. Biz yaşlandık azizim. :)
Oyunun mekanikleri fark yaratacak kadar geliştirilmiş. Yeni eklenen silahlar ile değişik combat seçenekleri sunulmuş. Uzun süredir öldürmekten bu kadar keyif aldığım bir yapım olmamıştı. En son Shadow Warrior 2 ile bu kadar eğlenmiştim. Bu oyunda ise öldürme ve Gore seviyesi arşa çıkmış. Özellikle hasar aldığı noktadan parçalanan düşmanları ve kopan et parçalarını gördükçe aldığınız haz da artıyor. ^^ Parçalanma konusunda Callisto Protocol 'den daha iyi olduğunu söyleyebilirim. Dead Space Remake ile ise yarışır.
Melee combatın artması, Glory Kill çeşitlerinin şekillenmesi, yeni eklenen silahlar ve alternatif atışları derken oyun farklı bir noktaya evrilmiş. Mobilitenin bu kadar iyi olması, üstüne de bence biraz gereksiz olsa da platform ögelerinin eklenmesi oynanış konusunda üst nokta olmuş diyebilirim.
Grafikler; Düşman ve Mekan tasarımlarında oldukça doyurucu. İnsan NPC'lerinde ise aynı özeni göremiyoruz. Hepsi Keller Yardımlaşma Derneği mensubu gibi dolaşıyor. :D
Oyun Dünya(İstila Hali), Cehennem(Lore'dan Tasvir) ve Cennet(Lore'dan tasvir) olarak farklı yerlerde geçiyor. Bazı noktalarda mekan tasarımları Gears Of War serisinin Sera gezegenini hatırlattı bana. Özellikle Angelic şehir yapıları ile Cehennem bölümlerindeki sanat tasarımları çok iyi işlenmiş. Sanat Yönetmenini tebrik etmek gerek.
Müzikler konusunda bir kaç kelam edeyim. İlk oyunun üzerine konularak ilerlenmiş. Aksiyonun olmadığı ender anlarda çalan Klasik Gitar esintileri ise bir anda kendinizi Metro 2033 veya The Last of Us oynarken hissedebilirsiniz. :)
Müzik konusunda tek tereddütte düştüğüm nokta ise başlarda herhangi bir akılda kalıcı parçanın olmaması oldu. Sonra aklıma oyunun Kompozitörü ile ilgili ortaya çıkan haberler geldi. Neyse ki oyun ilerledikçe çalan parçalar arttı ve müzik ile de gaza getirmeye başladı.
Son olarak oyunun The Ancient Gods ek paketlerinden bahsedeyim. Açıkçası ek paketlerin kısa zamana kadar hikaye tabanlı olduğundan haberim yoktu. Türkçe yamasını kuracağım zaman farkettim ana oyunu devam ettirdiklerinden. Bu büyük sürpriz sonrası her iki paketi de keyifle oynadığımı söyleyebilirim. Özellikle ikinci ek paket ile Hell Yeah diye bağırdığım olabilir. :D
"Kılıcındaki kan hiç kurumasın ve sana bir daha hiç muhtaç kalmayalım" - Corrax Entry 7:17
https://www.youtube.com/watch?v=kpnW68Q8ltc