F.E.A.R. 3 Review (testo taylan)
F.E.A.R. serisi, korku öğeleriyle harmanlanmış aksiyon yapısıyla oyuncuları ilk iki oyununda etkilemişti. Ancak F.E.A.R. 3, serinin ruhunu koruma konusunda zayıf kalan bir yapım. Serinin bu oyunu, ne yazık ki köklerinden uzaklaşarak daha çok standart bir aksiyon oyununa dönmüş. Korku atmosferini başarılı bir şekilde kuramaması, yüzeysel hikaye anlatımı ve karakter derinliğinden yoksun olması oyunun kötü yanlarından.
F.E.A.R. 3’te aksiyon, önceki oyunlara kıyasla çok daha ön planda ve hızlı bir tempoda ilerliyor. Bu oyunda klasik F.E.A.R. tarzını taşıyan ana karakter Point Man ile oynarken, serinin imzası olan yavaşlatma mekaniği (bullet-time) geri dönüyor. Point Man ile zaman yavaşlatılarak düşmanlara karşı avantaj sağlanabiliyor, ancak bu özellik ilk iki oyunda olduğu kadar güçlü veya etkileyici hissettirmiyor. Yavaşlatma mekaniği, oyunun temposuna katkı sağlasa da, F.E.A.R. 3'te daha çok bir aksiyon oyunu unsuru gibi duruyor, yani bu özellik sizi korkutucu anlara hazırlamak yerine, sadece yoğun çatışmalarda avantaj sağlamak için var gibi hissettiriyor.
Düşmanlar akıllı ve taktiksel hareket ediyor, ancak serinin ilk oyunlarındaki kadar dikkat çekici değil. F.E.A.R. 3’te düşmanlar genellikle sayıca üstünlükle sizi zorluyorlar, bu da oyunun "bir FPS olarak eğlenceli" olmasını sağlıyor. Ancak bu düşmanların taktikleri ve tepkileri ilk iki oyunun ötesine geçemiyor. Daha çok sayıda düşman dalgası ve hızlı tempolu çatışmalarla, oyun sizi aksiyona doyuruyor fakat korku ve gerilim hissini büyük ölçüde azaltıyor.
F.E.A.R. 3, atmosferik korku ve gerilim konusunda ilk iki oyunun çok gerisinde. İlk F.E.A.R., korku unsurları ile öne çıkmış bir oyundu, her köşede, her koridorda, adeta bir şeylerin yanlış gideceğini hissettiriyordu. F.E.A.R. 3 ise bu atmosferi tamamen yitirmiş. Alma’nın ürkütücü varlığı oyunun birçok bölümünde neredeyse hissedilmiyor. Oyun sizi korkutmak ya da diken üstünde hissettirmek yerine, daha çok aksiyona odaklanmış bir deneyim sunuyor. Gerilim dolu sahneler elbette var, ama bu sahneler genelde aksiyonun arkasında kalıyor, dolayısıyla serinin en güçlü yanı olan korku ve gerilim unsurları büyük ölçüde eksik kalıyor.
F.E.A.R. 3, Alma’nın doğum süreci etrafında şekillenen bir hikayeye sahip. Point Man ve Fettel’in kardeşlik ilişkisi, oyuna farklı bir derinlik katma çabasında, ancak bu deneme yeterince güçlü değil. Hikaye, ilk oyunun etkileyici olay örgüsünün aksine daha yüzeysel kalmış. F.E.A.R. 1 ve 2’deki o detaylı ve gizemli hikaye anlatımı burada zayıflamış. Point Man ve Fettel'in kardeşlik bağları üzerinde kurulan hikaye, potansiyel içerse de, gelişim sürecinde zayıf kalıyor ve karakterlerin motivasyonları yüzeysel işlenmiş. Fettel'in ruhani varlığı oyunun bazı anlarında etkileyici olabilse de, genel olarak hikaye anlamında tatmin edici bir derinlik sunamıyor.
Grafik anlamında F.E.A.R. 3, dönemine göre tatmin edici olabilir ancak F.E.A.R. serisinin kendine has karanlık atmosferine yakışmıyor. Oyunun genel görünümü oldukça temiz ve bu durum, serinin o kasvetli havasını dağıtarak korku atmosferini büyük ölçüde etkiliyor. İlk iki oyunun o karanlık, yıpranmış ve kasvetli ortamları burada yerini daha steril bir görünüme bırakmış. Korku atmosferinin eksikliğini grafiklerin parlak ve aydınlık yapısı daha da hissettiriyor.
Sonuç olarak, F.E.A.R. 3, serinin köklerinden fazlasıyla uzaklaşarak, korku yerine aksiyona odaklanan bir yapıya bürünmüş. Eğer F.E.A.R. 1 ve 2’deki o yoğun korku atmosferini ve etkileyici hikaye anlatımını bekliyorsanız, F.E.A.R. 3 büyük ihtimalle hayal kırıklığı yaratacaktır. Korku oyunları yerine aksiyon FPS deneyimi arayanlar için sıradan bir oyun olarak değerlendirilebilir, ancak F.E.A.R. serisinin mirasına ve hayranlarının beklentilerine cevap veremeyen bir yapım olmuş.