Forgive Me Father Review (Orun)
Normalde bunu bile yazmaya üşenirdim ama %86 pozitif olduğu için yazmak istedim. Bitirmedim ama 4 act'in 2.5'unu oynayarak yazıyorum. Önermiyorum ve tamamen zaman israfı olduğunu düşünüyorum.
Tek pozitif diyebileceğim şey kendine has bir sanat tasarımı var. Lovecraft estetiği ile çizgi roman estetiğinin bir birleşimi olan sprite'lara sahip, bu da güzel bir hava katıyor. Ama o büyü bile arada bozuluyor çünkü bazı bölüm geometrileri bu estetikte texture'lara sahip değil, bu yüzden detaylara bakınca o konuda bile sınıfta kalıyor. Onun dışı zaten kötü, silahlar sıradan ve sıkıcı, gereksiz bir yetenek ağacı var, düşman çeşitliliği yetersiz. Bölüm dizaynı idare ediyor ama çatışma dizaynı kötü, arenalarda çatışmaya farklı yaklaşmanızı gerektiren hiçbir şey olmuyor, bam güm oynuyorsunuz. Ana karakter çok konuşuyor ama sıkıntı seslendirmesi aşırı kötü. Ben kadın olan karakterle oynadım çünkü oyun daha "agresif" yeteneklere sahip olduğunu söylüyordu. Diğer karakter nasıldır bilmiyorum ama kadın karakter her ağzını açtığında sesi kapatıp oynayasım geldi. 90'lardaki shooter oyunlardaki o konuşan ana karakter havasını yakalamaya çalışmışlar ama çok tatsız.
Çok uzatmadan bitireyim. Almayın arkadaşlar. Canınız çok indie retro shooter istiyorsa Cultic oynayın, onda biri fiyatına çok daha kaliteli bir şey oynarsınız. 1/5