Ghost of Tsushima: Director's Cut Review (7Pacer)
Bir Efsanenin Doğuşu...
Oyunun PC çıkışının üzerinden yaklaşık 2 hafta kadar geçti, geçen sürede yarınlar yokmuşçasına yaklaşık 50 saat deneyimledim ve... mest oldum. Başlamadan önce dönemin Japon seslendirmesine uygun Türkçe çeviri yapan ekibe teşekkürlerimi sunmak isterim, muhteşem bir iş çıkmış ortaya.
Hikayemiz tarih derslerinden hepimizin iyi bildiği, yaşayan her şeyi yakıp yıkmaya kararlı Moğolların, Japonya'nın Tsushima adasını basmasıyla başlıyor. Yıllarca unutulmayacak ana karakterimiz Jin ile de burada tanışıyoruz. Jin, klasik oyun kahramanlarının aksine daha yumuşak yüz hatlarına ve karaktere sahip ancak yine de bir samuray olarak yetiştirildiği için ölüme ve öldürmeye dair hiçbir çekincesi yok.
Ana hikayenin temeli, adamızı istilacı Moğol lideri Khotun Han'dan geri almak ve kendisini öldürmek. Bu yolda yanımıza aldığımız ve her birinin dallanıp budaklanan yan görevleri olan dostlarımızla destansı bir maceraya çıkıyoruz ki ne macera!
Dayımız Şimura Bey ile adayı Samuray usulü kurtaramayacağımızı anladığımızda oyuna da adını veren "Ghost", yani Hayalet olmayı seçiyoruz ve düşmanlarımızı suikast ederek avlamaya başlıyoruz. Bu epik macerada oyun kumandasına sımsıkı sarıldığınız, gözleriniz yaşardığı, kalp atışınızın hızlandığı, aklınızın huzura kavuştuğu ve bir an duraksayıp çayınızdan bir yudum aldığınız muhteşem anlar mevcut.
Eski Japon kültürüne dair irili ufaklı neredeyse her şey oyuna eklenmiş ve öyle güzel yerleştirilmiş ki bu detayları asla atlamak istemiyorsunuz. Samuray etiği, Ronin kalleşliği, oturup kalkma adabı, Shogun düzeni, Haiku yazmak, bambu ağaçlarıyla antrenman yapmak ve aklıma gelmeyen bir sürü şey…
Sınırsız Aksiyon
Oyunun o kadar derin ve keyifli bir dövüş sistemi var ki, sırf bir düşmanla düelloya tutuşmak için yerli yersiz her yerde düşman aradığım bile oldu.
Ana silahımız katana ve 4 farklı savaş stilimiz, düşmanları gizli avlamak için hançerimiz, bir kısa bir uzun yayımız, düşmanları daha kalleşçe öldürmek için zehirli tüftüfümüz, bombalarımız, kunailerimiz, Japon savaş kültürüne dair aklınıza gelebilecek her şeyi cephane olarak kullanabiliyoruz ve hepsinin keyfi apayrı.
Bunların yanında oyunda vakit geçirdikçe daha da keyif almanızı sağlayacak yetenek ağacı, Assassin’s Creed serisinden daha akıcı bir parkur ve gizlilik sistemi ise cabası.
Yaşayan Efsaneler
Oyunun çok iyi olduğu bir diğer konu ise, yan görevler. Maceranızdaki dostlarınızın uzun soluklu yan görevleri bir yana, en kısa süreninden en uzununa Tsushima adasında denk geleceğiniz bir NPC size güzel yazılmış bir görev sunuyor. Bunların yanında bir de tamamlamanız durumunda size güzel ekipman ve yetenekler veren destansı yan görevler var ki, bu görevlerin sunumu da yazımı da harikulade.
Performans Tavan
Son olarak, performanstan bahsedeyim. Açık ara Playstation tarafından PC’ye gelen oyunlardan en iyi optimize edilmiş ve hatalardan arındırılmış oyun olduğunu söyleyebilirim. Ne bir FPS düşüşü, ne bir çökme, ne bir hata. DLSS ve FSR desteği mevcut, grafikler ve renk paleti olağanüstü. RTX 4070 Super olan sistemimde 1440P Ultra +DLAA ile ortalama 100FPS’den fazla performans aldım.
Sonuç olarak, 50 saatlik maceramı muhteşem grafikler, olağanüstü müzikler, sürükleyici bir hikaye ve deli dehşet dövüş sistemiyle tamamladım.
Peki, hiç mi eksik yanı yok? Elbette var.
- Yapımcı ekip bazı ufak noktalarda animasyon yapmaktan kaçınmış veya siyah ekran basmayı tercih etmiş. Örneğin yayınızı sırtınızdan çekme ve sırta yerleştirme animasyonu yok. Boşluktan çekiyorsunuz bir anda.
-Dudak senkronu. Japonca seslendirme, Türkçe altyazıyla oynadım. Dudaklar belli oradan açılıp kapanıyor, söylenenle hiçbir alakası yok, epey kötü. Dudak senkronu olmayınca, yüz animasyonu da pek etkileyici olmuyor haliyle.
-Tahmin edilebilirlik. Hikaye pek ters köşe yapmıyor ve oyunun henüz başlarında kimin size ihanet edip kimin dostunuz olacağını çok kolay bir şekilde anlıyorsunuz.
9/10
Efsanevi.