izigame.me

Personalar kadar ilgimi çekemedi. Hikayesi sıradan ve sıkıcı, karakterleri ilgimi çekmedi. 200 adet personadan 50 adet archetype'a geçmek büyük bir downgrade gibi geldi bana. Kaç yıl oldu Atlus daha da 4 duvardan zindan yapıyor, 2006'da çıkan persona 3'ün tartarusu bile daha iç açıcıydı. Başta daha yeni persona 3 reload'ı oynadığım için üstüne ağır gittiğimi düşündüm ancak metaphorun üstüne persona 4'e başladım ve su gibi akıp gidiyor oyun inanılmaz sardı beni, oysa fantastik orta çağ daha çok ilgimi çeken bir konsept. Bu türe ilgisi olanlar varsa bi deneyip kendileri karar versin derim ancak ilk defa atlus oyunlarından birini oynacaksanız ve sadece popüler olduğu için ilginizi çekiyorsa kesinlikle önermeyeceğim bir oyun, bunun yerine persona 3 reload'a göz atmanız daha mantıklı olur.

Biraz daha detaya inecek olursak eğer, Atlusa combat konusunda baya kızgınım. Personalarda her turda 12 taneye kadar persona kullanabilirken metaphorda savaş başlayınca sadece 1 tane archetype kullanabiliyoruz. Hem sayılarını azaltıp hem de savaş boyunca sadece 1 tane personayla sınırlamak çok saçma geldi bana.(şu ana kadar böyleydi ileride değişiyor mu bilmiyorum)
Benim en şaşırdığım kısımsa optimizasyon oldu. Nasıl olur da 12gb VRAM ile 30 fps sinematik izleyebilirim aklım almıyor. 30 fps sinematik mi kaldı artık. Zindanda 45 fps geziyorum rezalet resmen.
Güzel olan yanlarına gelirsek:
-Müzikler yine güzel olmuş. Rap söyleyen bi monk varken kötü olamaz zaten
-Sinematiklerin sayısı epey arttırılmış ve her zaman ki gibi kaliteliler.
-Ana karater sonunda dilsiz olmaktan çıkmış ( hayır atlus sen karaktere ses eklemeyip oyuna özel, karakterin adını bana belirletince kendimi o karakter gibi görmüyorum çabalarını anlasam da henüz kafama tabancayla sıkıp personamı çağırmaya meraklı değilim.)
-Archetypeların dizaynı çok hoş olmuş, personaların bazılarının özellikle de mitamaların suratını gördüğüm an bütün savaşma hevesim kaçıyordu. Bana sırıtarak bakan bok renginde su damlası görmemekten çok memnunum.