Scorn Review (CanLenkrow)
Oyun biz oyuncuların ne kadar körelmiş olduğunu yüzümüze vuruyor. Bulmacalar ve yönünü bulamamaktan şikayet etmiş insanlar. Scorn tam anlamıyla old school bir macera gerilim oyunu. Bulmacalar da buna yönelik olarak hazırlanmış. Bugün pek çok modern oyunda bulmaca demeye bin şahit zaten apaçık göz önünde duran levyeyi indirme veya basit bir kapıdaki üç şekli eşleştirme oyunlarını bulmaca sanıyoruz. Hayır efendim bulmaca gerçekten Scorn tarzı yapıldığında iyidir. Sizi düşündürüp yer yer öfkeden küfrettirmediği sürece çözdüğünüz şey bulmaca değil sadece kendinizi daha zeki hissetmeniz için verilmiş çocuk oyuncaklarıdır.
Oyunun atmosferi zaten sanat düzeyinde. Her oyun sanat mıdır? Sanmıyorum. Ancak bazı oyunlar bazı yönleriyle sanat seviyesinde bir sonuç doğurur. Scorn Giger estetiğini kullanımıyla. Oyuncuya hikayeye dair yazılı hiçbir materyal vermemesiyle tüm anlatıyı imgesel düzeyde ilerletmesiyle bence sanat eseridir. Yaşattığı yalnızlık hissi ve "ne halt ediyorum ulan ben burada" dedirtmesiyle eşsiz bir keyif sunuyor. Her an bilinmezliğin yaşattığı çaresizliği size hissettiriyor. Scorn gerçekten yabancı bir evrende bir yabancı olmayı deneyimletiyor. Öyle ki asla dilini izini ve insanını bilmediğiniz bir ülkede uyanmak gibi. Nerede olduğunuza dair bile tek bir fikriniz yok.
Bunun yanında body-horror türünü içine gayet iyi yerleştirmiş. Scorn'da sizi zıplatan anlar yok. Yada gerilimli özel kurgulanmış sahneler ve ara sahneler yok. Bunun yerine başlı başına tüm oyun mekanlardan tasarıma ve bilinmezliğiyle bir gerilim unsuru. Labirent gibi birbirine bağlanan mekan içinde kafası kesilmiş tavuksunuz adeta. Güçlü değilsiniz. Güzel değilsiniz. Özel değilsiniz. Aslında bu evrende sadece varsınız. Bir adınız sesiniz dahi olmaksızın macerada ilerliyorsunuz. Bu da kişiye ben olabilme ve tüm macerayı birebir yaşama şansı veriyor. Oyunu oynarken başka bir işle ilgilenmemenizi mümkünse ışıklar kapalı ve kulaklıkla oynamanızı tavsiye ederim. Çünkü bu atmosferiyle sizi içine almak isteyen bir deneyim.
Kulaklık demişken müziklerden bahsetmeden geçemeyeceğim. Synthesizer kullanan biri olarak bol miktarda synth esintisi içeren ses tasarımını ve müzikleri çok sevdim. Scorn tıpkı atmosfere kendinizi kaptırmanız için hud ekranı dahi içermemesi gibi müzik ve ses tasarımında da içersinde gezdiğimiz heybetli biyo-mekanik dünyanın uğultusu gibi seslere sahip. Sanki o devasa yapıdan esip geçen rüzgar Scorn'un seslerini yaratmış. Gerçekten uzun süredir indie sektörünün dahi saplandığı tek düzeliği aşmayı başaran harika bir yapım. Parasını sonuna kadar hak eden ender bir deneyim. Bu tür deneyimsel ve atmosferik yapımlardan hoşlanmıyorsanız. Zor bulmacalar size hitap etmiyorsa lütfen Scorn'dan uzak durun. Bu yapım başlı başına onu benim gibi 6 yıldır bekleyenleri doyurmaya yönelik çıkmış. Yaratık tasarımlarından renk paletine kadar her detay size bir "yabancı" gibi hisettirmek için adeta bir dantel detayında işlenmiş.