The Last Faith Review (Erdem Yücel)
Herşeyiyle birebir dark souls çakması olmak yerine Blasphemous gibi esinlenen ama kendi yolunu da çizebilen bir oyun olsaydı keşke. Çok uğraşılmış bir oyun orası belli ama oynanışta bir çiğlik var. Karakterin kontrolü fifa oynamak gibi. Hiç bir zaman sizin istediğiniz netlikte cevap veremiyor. İnput lag varmış gibi. Metal Gear Rising de bunun gibiydi. Hiç bir zaman anlamayacağım bir kontrol tercihi. Silah ve büyü çeşitliliği çok iyi ama combo olayı çok sınırlı ve tek bir tuşu spamlamaktan ibaret. Laddack bossu gereksiz fazla damage vuruyor. Oyunun diğer bosslarıyla açık ara hemde. Burada da bir denge sorunu var. Hikaye, özentilik yaptığı boktan seride olduğu gibi bunda da yok. Kelimeler, cümleler var, karakterler konuşuyor ama sizi ilgilendiren bir durum yok. Karakterler birbirini anlıyor ama siz hiç bir bok anlamıyorsunuz. Sırf bunun için olumsuz vemek lazım ama ara ara eğlendirdiği oldu. Rehber açarak oynayın. Ben kendim keşfedeyim dedim ama hikaye olmadığı için çok bir anlamı yok. Hikayesiz sokuk darksoul serilerini seviyorsanız bunu da seversiniz. Tavsiye ediyorum.