Dead Cells Review (gryvna)
Dead Cells çıkışını yaptığı 2017'den beri sürekli aldığı güncellemeler ve yeni DLC eklemeleriyle en iyi rogue benzeri oyun muhtemelen. Tek muadili Hades kadar ''baştan başlamaya'' teşvik eden bir yapısı yok. Ancak sunduğu yüzlerce silah ve tekrar etmeyen, nispeten geniş yelpazeli düşman çeşitliliği ile aksiyon yönü daha ileri seviyede. Yani sektörün en popüler rogue-like oyunu Hades bence hikayesiyle ön plana çıkarken Dead Cells bunu aksiyonu, dolayısıyla da oynanışıyla yapıyor. Aşırı akıcı oynanışını ise katman katman çizilmiş tasarımı, hareketli ve hızlı animasyonu, çarpıcı görsel efektleri ve hızlandıkça karakterinizi güçlendiren mekaniği ile temellendiriyor. Yani siz oyunda ağırbaşlı şekilde ilerlemeyi tercih etseniz bile bir noktada kendinizi tempoya kaptırmış buluyorsunuz. Oyunun ilk beş saatinde silinip süpürülebilecek metroidvania ögeleri de var ama platformdan ziyade düşmanlara odaklanmanız gereken bir oyun olduğu için bunlar geride kalıyorlar. Oyunun rogue-like olmasının yanına bir ekstra sunulacak olsa aynı anda hack n slash olduğu da söylenebilir bu yüzden.
Başla, güçlen, ilerle, öl, tekrar başla, güçlen, ilerle, sayısız kez öldükten sonra bitir ve sonra aynısını beş kez daha yap. Dead Cells bu yazdığım cümleden daha iyi özetlenemezdi (evet objektif davranıyorum). Kısacası türü sevenler için güzel, sevmeyenler adına türe giriş için iyi bir tercih olabilir.