Hitman 2 Review (Griffith)
"Good morning, 47"
Hayatımda çok az gizlilik oyunu oynamış bir insan olarak, bu türe kesinlikle sahip çıkmamız lazım. Bu tür ölmemeli. Özellikle bu seri.
Mantık çok basit. Her bölümde birbirinden güzel görsellikte bambaşka yerlere bırakılıyorsunuz. Öyle binlerce kilometrelik açık dünya falan yok. Ve o haritada öldürmeniz gereken hedefler... Diğer oyunlarda binlerce kere yaptığımız çok basit bir şey aslında. Ama bu oyunda o kadar kolay olmayacak. Size düşen o haritada, o insanların içinde akıllıca davranıp hedeflerinizi ortadan kaldırmak. İsterseniz bir yere pusup sessizce öldürebilirsiniz, isterseniz içkisine zehir katabilirsiniz. Binbir türlü öldürme seçeneğiniz var.
En keyiflisi ise, birazcık ortamı keşfettikten sonra bulduğunuz ipuçları. Hedefinizin gün içinde neler yaptığını, kimlerle buluşacağını, nasıl vakit geçireceğini öğrendikten sonra ise o artık sizin için öldü bile. Evet, bu oyunda en önemli şey bilgi. Haritaya bırakıldığınızda bol bol etrafı gezin, emin olun karşılığını alacaksanız. Keşfetmek çok keyifli.
Polis olabilirsiniz, aşçı olabilirsiniz, terzi olabilirsiniz, koruma olabilirsiniz, palyaço olabilirsiniz... Hedefinize yaklaşmak için her türlü kılığa girebilirsiniz. İşte tam olarak suikastçı gibi hissettiğiniz anlar bunlar.
Ve işinizi bitirip elinizi kolunuzu sallaya sallaya yürürken ki o tatmin hissi. Anlatılmaz yaşanır, kesinlikle muazzam.
DLC'leri de alırsanız Hitman 2 'yle birlikte ilk oyunu da oynayabilirsiniz, fiyat zaten çok ucuz o şekilde almanızı tavsiye ederim. Bu seriyle bu kadar geç tanıştığım için çok mutsuzum. Kesinlikle şans verin.